بافت هاي اسكلتي، ميكرواسپينيفكس و هاريسيت در سيل ها و گدازه هاي كماته ايتي پالئوزوئيك بالايي مشهد ويراني، شمال خاوري ايران

بافت­‌هاي اسكلتي، ميكرواسپينيفكس و هاريسيت به‌عنوان نخستين شواهد بارز از وجود گدازه‌­ها و سيل­‌هاي كم‌عمق كماته‌­ايتي در همتافت مشهد ويراني گزارش شده‌اند. اين همتافت كه تاكنون به‌عنوان توالي افيوليتي منظور‌ ­شده است، از نظر سنگ­‌شناسي شامل سيل­‌هاي ورليتي گابرويي و پيروكسنيتي­، سيل‌­ها و دايك­‌هاي آمفيبول گابرويي و روانه­‌هاي تفريق­‌يافته­ كماته­‌ايت بازالتي با بافت­‌هاي ميكرواسپينيفكس است كه در تناوب با لايه­‌هاي رسوبي دگرگون‌شده پالئوزوئيك بالايي قرار دارند. براي نخستين‌بار، بافت­‌هاي ناتعادلي اسپينيفكس و هاريسيت در اين سيل‌­هاي كم‌عمق ورليتي گابرويي و سنگ‌­هاي خروجي يافت و گزارش شده‌اند. نرخ سردشدگي و گراديان حرارتي در سنگ­‌هاي خروجي و اَبَرسير­شدگي، گاززدايي و اختلاط ماگمايي در سنگ­‌هاي نفوذي كم‌عمق از مهم‌ترين عوامل ايجاد بافت‌هاي ناتعادلي بوده‌­اند. بررسي­‌هاي دما فشارسنجي بر روي آمفيبول گابروهاي اين همتافت بيانگر فشار ميانگين 4/2 كيلوبار و دماي ميانگين 1222 درجه سانتي­‌گراد براي تبلور آنهاست كه با شواهد صحرايي، سنگ‌­نگاري و شرايط تبلور اين‌گونه از ماگماها كاملاً سازگار است.