پديد آورندگان :
ناظمي ، علي - دانشكده اقتصاد , ناظمي ، علي - دانشكده اقتصاد , نوري ، شيما - دانشكده اقتصاد , نوري ، شيما - دانشكده اقتصاد , فشاري ، مجيد - دانشكده اقتصاد , فشاري ، مجيد - دانشكده اقتصاد , اژدر ، ريحانه - دانشكده اقتصاد , اژدر ، ريحانه - دانشكده اقتصاد
چكيده فارسي :
به منظور كاهش روند رو به رشد سرانهي مالكيت خودروي شخصي، حمايت از حمل و نقل عمومي امري ضروري است. تجزيه و تحليل دادههاي تجربي نشان ميدهد، افزايش سطح كيفيت خدمات ارائه شده ميتواند يك راهكار موثر براي حمايت از حمل و نقل عمومي باشد. كاربران حمل و نقل عمومي به دو گروه تقسيم ميشوند: كساني كه از حمل و نقل عمومي استفاده مينمايند و مالك خودروي شخصي هستند و كساني كه از حمل و نقل عمومي استفاده مينمايند، در حالي كه مالك خودروي شخصي نيستند. يكي از موضوعات اصلي در مديريت تقاضاي سفر (TDM) شناسايي و تفكيك عوامل موثر بر كيفيت خدمات از ديد اين دو گروه از كاربران حمل و نقل عمومي و به دنبال آن جذب و تشويق آنها براي استفاده از اين خدمات، ميباشد. سوالي كه در اين پژوهش به دنبال پاسخ به آن هستيم اين است كه آيا تفاوت معناداري از نظر عوامل موثر بر كيفيت خدمات حمل و نقل از ديد دو گروه مذكور، وجود دارد؟ در اين مطالعه 26 متغير براي تجزيه و تحليل كيفيت خدمات حمل و نقل عمومي شناسايي شده كه با به كارگيري تحليل عاملي در 7 متغير، خلاصه و دستهبندي گرديده است. سپس با بهكارگيري آزمونهاي آماري بين دو گروه مذكور از كاربران حمل و نقل عمومي، مقايسهاي در خصوص عوامل موثر بر كيفيت خدمات صورت پذيرفته است. نتايج اين تحقيق نشان ميدهد، تفاوت معناداري در رابطه با ميزان اهميت هر يك از مشخصههاي حمل و نقل عمومي در بين دو گروه مذكور وجود ندارد.