رسانه ها ابزاري براي ترويج شفافيت و مقابله با فساد سياسي و مالي

فساد، يك پديده پيچيده است كه بر مشكلات جدي نهادها دلالت دارد و اقدامات قانوني، به تنهايي نمي توانند در رسيدگي به مشكلات مربوط به فساد موثر باشند؛ زيرا در طول ساليان، جرائم مربوط به فساد از سطح ادارات دولتي تا شركت هاي خصوصي افزايش نشان مي دهد. اما رسانه ها مي توانند آگاهي را در مورد مشكلات مربوط به فساد افزايش و به هنجارهاي اجتماعي و ارزيابي اخلاقي از رفتار فاسد درون جامعه شكل دهند. زيرا شواهد تجربي اهميت فرهنگ عمومي ضد فساد، آگاهي در مورد فساد و هنجارهاي اجتماعي را براي مبارزه با فساد برجسته مي سازند. اما با وجود ظرفيت رسانه ها در كنترل فساد، آنها اغلب در امر تقويت مسئوليت پذيري حكومت در قبال شهروندان محدودند. رسانه ها اغلب “در خدمت تقويت كنترل منافع قدرتمندان” هستند. اما شفافيت به تنهايي در كاهش فساد كافي نيست. دسترسي گسترده به اصلاحات، بايد با “توانايي پردازش اطلاعات و انگيزه هايي براي عمل بر اساس اطلاعات پردازش شده” همراه شود؛ چراكه اگر رسانه ها نقش نظارتي خود را ايفا كنند، احتمال اينكه خطاهاي مسئولان افشا و دچار پيگيري قضايي شوند و يا قدرت يا شهرت خود را از دست دهند، افزايش مي يابد. به همين دليل اينكه رسانه ها چقدر در ترويج شفافيت نقش دارند و چگونه با فساد مي توانند مقابله كنند، هدف اين مقاله است.