بررسي ونقد كتاب تفكر و سواد رسانه اي(نظري فني حرفه اي كاردانش) پايه دهم دوره متوسطه 1395

زندگي بدون سواد رسانه‌اي در قرن بيست و يكم، قدم گذاشتن در تاريكي و راه رفتن در مسير باتلاقي است. به عبارتي سواد رسانه‌اي، با توانمند كردن انسان بر درك نحوه كار رسانه‌ها و نحوه معني‌سازي آنها، ماهيت و اهداف توليد پيام رسانه‌ها و تأثيرات و تكنيك‌هاي رسانه‌هاي گوناگون، او را از حالت انفعال خارج كرده و در برابر تأثير رسانه‌ها فعال، هدفمند و مقاوم مي‌سازد (Hobbs, 2003: 20). با توجه به اينكه عرصه تعليم و تربيت امروز، عرصه دانش‌اندوزي نيست، بلكه عرصه مهارت‌آموزي به‌ويژه براي دانش‌آموزان، به عنوان كُنشگران فعال اجتماعي جامعه است؛ به منظور جبران خلأهاي آموزشي در حوزه سواد رسانه‌اي نوجوانان، در برنامه درسي متوسطه دوم، درس دو واحدي “ تفكر و سواد رسانه‌اي” براي نخستين بار، در سال 1395 از سوي سازمان پژوهش و برنامه‌‌ريزي آموزشي (شوراي برنامه‌‌ريزي و تأليف كتاب‌هاي درسي) وزارت آموزش و پرورش ارائه شد. جهت‌گيري بسته آموزشي تفكر و سواد رسانه‌اي پايه دهم، پرورش توانايي نقد و بررسي هوشمندانه، و توليد مؤثر پيام و مديريت صحيح و هوشمندانه بهره‌مندي از پيام‌هاي رسانه‌اي است كه از شش فصل تشكيل شده است. در اين نوشتار نويسندگان قصد خوانش متن مقدس را ندارند، كه  قطعاً بي نقص است؛ بلكه هدف ارائه پيشنهادها و ايده‌هاي اصلاحي، جهت ارتقاي كيفي محتواي كتاب تفكر و سواد رسانه‌اي براي فرزندان وطن است. با توجه به استانداردهاي طراحي آموزشي، سه نوع تفكر حاكم در اين كتاب قابل مشاهده است: تفكر فلسفي، تفكر سيستمي و تفكر انتقادي. رويكرد كتاب مسئله‌محور بوده و از چهار مرحله آموزش سواد رسانه‌اي كه شامل: 1. دسترسي؛ 2. تحليل؛ 3. تفكر نقادانه؛ 4. توليد و خلق پيام است؛ به دو بخش تحليل و تفكر نقادانه پرداخته شده است. همچنين مخاطبان هدف در اين كتاب كه دانش‌آموزان هستند، به دو گروه كل‌نگر و جزئي‌نگر تقسيم شده‌اند.