تخمين تغذيه به آبخوان الشتر در استان لرستان

تخمين تغذيه يكي از مباحث اساسي در مديريت منابع آب زيرزميني مي باشد. در اين تحقيق ميزان تغذيه به آبخوان آزاد آبرفتي الشتر با مساحت 128 كيلومتر مربع با سه روش نوسانات سطح ايستابي، بيلان جرمي كلر و بيلان آب، محاسبه شده است. به منظور تخمين تغذيه در روش نوسانات سطح ايستابي مقدار آبدهي ويژه بر اساس بافت غالب خاك در لاگ هاي حفاري، حدود 5 درصد در نظر گرفته شد و متوسط مقدار تغذيه ي سالانه با استفاده از اين روش حدود 28.3 ميليون متر مكعب تخمين زده شد. افزايش تغذيه ي سالانه ي آبخوان الشتر با زمان كه بر اساس نتايج حاصل از روش نوسان سطح ايستابي استنباط شد، به افزايش ظرفيت آبخوان در پذيرش آب تغذيه اي مربوط شده كه در اثر افت ممتد سطح آب زيرزميني در آبخوان ايجاد شده است. ميانگين غلظت كلر در آب زيرزميني 40.23 ميلي گرم بر ليتر و متوسط غلظت كلر بارش برابر 6.4 ميلي گرم بر ليتر اندازه گيري شد و بنابراين مقدار تغذيه با استفاده از روش بيلان جرمي كلر حدود 10 ميليون مترمكعب برآورد شده است. مقدار تغذيه ي سالانه با استفاده از روش بيلان آب حدود 32.4 ميليون متر مكعب تخمين زده شده است. نتايج حاصل از دو روش نوسان سطح ايستابي و بيلان آب نسبتاً مشابه بوده كه تأييد كننده ي ميزان تغذيه كل به آبخوان (يعني مجموع تغذيه ناشي از بارش و آب برگشتي كشاورزي) مي باشند. با كسر آب برگشتي از تغذيه كل، تغذيه ناشي از بارش حدود 10 تا 22 (متوسط 17) ميليون متر مكعب برآورد شده كه بيانگر ضريب تغذيه 28 درصد مي باشد.