مقايسه سامانه هاي رده بندي جهاني و آمريكايي براي طبقه بندي خاك هاي متكامل داراي افق تجمع رس تراس هاي رودخانه اي زاينده رود

با توجه به ارتباط چندجانبه خاك و ساير اجزاء سيستم هاي سطحي زمين، رده بندي خاك ابزاري ضروري در جهت پهنه بندي صحيح و اتخاذ تصميمات مديريتي در عرصه هاي منابع طبيعي مي باشد. به منظور بررسي توانايي دو سامانه طبقه بندي جهاني و رده بندي آمريكايي در توصيف تغييرپذيري هاي جزئي موجود بين خاك هاي متكامل (داراي افق تجمع رس) تراس بالايي رودخانه زاينده رود، اين پژوهش در سطح مطالعاتي نيمه تفضيلي طراحي و پس از انتخاب چهار خاكرخ شاهد، كلاس بندي خاك طبق الگوي دو سامانه انجام گرفت. نتايج نشان داد كه سامانه طبقه بندي جهاني به دليل مزايايي چون توصيف كننده هاي Clayic، Cutanic، Ochric، Ruptic، Endocalcaric و نياز به داده هاي آزمايشگاهي كم تر، در توصيف ويژگي هاي درون خاك رخي در اين پژوهش بسيار موفق تر از سيستم رده بندي آمريكايي بوده، اما همچنان توانايي نمايش تفاوت در توالي افق هاي مشخصه تمامي خاك رخ هاي موجود در اين مطالعه نيمه تفضيلي را نداشته است. از طرف ديگر سامانه آمريكايي بر خلاف الگوي جهاني، با بهره گيري از رژيم رطوبتي و حرارتي خاك، توصيفي از شرايط محيطي ارائه نموده است و اسم خاك در اين سامانه نشان دهنده وجود خاك با افق آرجيليك در شرايط اقليمي خشك بوده است. بنايراين مي توان بيان نمود كه ميزان كارآيي هر يك از سامانه هاي طبقه بندي جهاني و آمريكايي بسته به نوع هدف بكارگيري و مقياس مطالعه متفاوت خواهد بود.