مقايسه روش هاي يخ زدايي روسازي هاي آسفالتي و بتني

يكي از مشكلاتي كه در روسازي راه هاي برون شهري و فرودگاه ها گريبان گير سيستم حمل‌ونقل مي شود، يخ زدن سطح روسازي و درپي آن ايجاد حادثه است. بدين منظور مطالعاتي انجام گرفته تا روش هاي مقابله با اين پديده شناسايي شود. از ديرباز روش سنتي براي مقابله با اين پديده استفاده از نمك به همراه شن و ماسه در سطح راه بوده است. با توجه به خاصيت خورندگي نمك و همچنين شكستن يخ هاي بزرگ و تبديل آن به يخ كوچك كه امكان پرتاب شدن دارد، از اين روش در فرودگاه نمي توان استفاده كرد. به خاطر مسائل زيست محيطي هم استفاده از نمك توصيه نمي شود. روش هاي نوين مبتني بر انرژي گرمايي از جديدترين و مناسب‌ترين اين روش هاست. با توجه به تعدد روش ها، همچنين مزايا و معايب آن، لازم است مطالعاتي به صورت تخصصي در اين زمينه انجام شود تا در شرايط مختلف بهترين روش انتخاب شود. در اين مقاله با شيوه ي جمع آوري اطلاعات، روش هاي سنتي در كنار روش هاي نوين يخ زدايي معرفي شده است. همچنين با توجه به اينكه در حال حاضر متداول ترين روش يخ زدايي، استفاده از مواد شيميايي مختلف به عنوان يخ زدا است، اين مواد به صورت كامل معرفي شده و با بررسي خواص آزمايشگاهي آن تحت آزمايش ظرفيت ذوب يخ، نفوذ در يخ و جرم كاهشي نمونه بتني در حضور ماده يخ زدا در سيكل هاي متوالي، مواد داراي عملكرد بهتر معرفي شده است. در نهايت ماده كلسيم منگنز استات با نام اختصاري CMA در بين مواد شيميايي مختلف، بهترين عملكرد را از خود نشان داده است.