اثربخشي كاركردهاي اجرايي و دانش فراشناختي بر ميزان نافرماني مقابله‌اي كودكان پسر داراي اختلال نافرماني مقابله‌اي در دورهٔ دبستان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش كاركردهاي اجرايي و دانش فراشناختي بر ميزان نافرماني مقابله‌اي كودكان پسر داراي اختلال نافرماني مقابله‌اي در دورهٔ دبستان انجام گرفته است. روش‌بررسي: جامعهٔ آماري پژوهش، شامل دانش‌آموزان دورهٔ شش‌سالهٔ ابتدايي مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي شهر تهران در سال تحصيلي 93-92 بود. به‌ همين‌ منظور، به‌ شيوهٔ نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي، 45 دانش‌آموز انتخاب و به‌طور تصادفي در گروه‌‌هاي آزمايشي و گواه قرار گرفتند. ابزار استفاده‌شده، شامل: پرسشنامهٔ سلامت روان كودكان بود. طرح پژوهش، آزمايشي، از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. داده‌هاي به‌دست‌آمده با روش آماري تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر تجزيه‌و‌تحليل شد. يافته‌ها: تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر نشان داد كه بين گروه‌‌ها تفاوت معناداري وجود دارد (0٫0001>P). آزمون كمترين تفاوت معنادار نشان داد كه تفاوت گروه‌هاي آموزش كاركردهاي اجرايي (0٫0001>P) و آموزش دانش فراشناختي با گروه گواه، معنادار است (0٫0001>P)، در‌حالي‌كه گروه‌‌هاي آزمايش تفاوت معناداري باهم ندارند (0٫28=P). بر‌اساس يافته‌ها، هر دو روش آموزش كاركردهاي اجرايي و آموزش دانش فراشناختي به يك اندازه در درمان اختلال نافرماني مقابله‌اي مفيد هستند. نتيجه‌گيري: از يافته‌هاي اين پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه مي‌توان از آموزش كاركردهاي اجرايي و آموزش دانش فراشناختي در جهت كاستن علائم نافرماني و ناسازگاري كودكان داراي اختلال نافرماني مقابله‌اي بهره برد.

Objective : Vocal characteristics can be influenced by the speakers’ race or ethnicity, age and the language used. How language alone influences vocal quality still remains unclear. To study how language alone affects vocal quality, the effect of age, race or ethnicity need to be excluded. This can be done by studying vocal characteristics associated with languages produced by adult bilingual speakers. Methods : This was a descriptive-analytic cross- sectional study. 32 persian/Turkish-Qashqai bilinguals (16 men and 16 women) who possessed the inclusion criteria were studied. Two continuous speech samples (Persian and Turkish-Qashqai) were obtained from the subjects. Fundamental Frequency values were obtained by the PRAAT software. Results: The mean fundamental frequency values in Persian and Turkish-Qashqai were 178.40 and 180.41 Hertz. The standard deviations in the two groups were 28.68 and 28.83, respectively. The mean Fundamental Frequency Range for Persian and Turkish-Qashqai were 227.69 and 218.62, respectively. The aforementioned numbers indicate that their differences were not statistically significant. Conclusions: Given that the values of Fundamental Frequency were not significantly different between the Persian and Turkish-Qashqai languages, we can say that language has no effect on the voice of these people. Therefore, the same clinical norms of Fundamental Frequency that are used for Persians can be used for Turkish-Qashqai people too.