اثربخشي مشاورهٔ مبتني‌بر بهبود كيفيت زندگي بر ارتقاي بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان مصروع

Effectiveness of Counseling Based on the Improvement of the Life Quality on the promotion of Psychological Well-Being in Mothers of Children with Epilepsy

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير درمان مبتني‌ بر بهبود كيفيت زندگي بر ارتقاي بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان مصروع بود. روش‌بررسي: تحقيق، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعهٔ آماري شامل تمامي مادران كودكان مبتلابه صرع بود. در اين جامعه به‌ صورت در دسترس، 30 نفر از مادران انتخاب شدند؛ از اين تعداد، 20 نفر از مادراني كه در بهزيستي روان‌شناختي نمرهٔ پايين‌تر از ميانگين گرفته بودند، غربال شده و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش به‌مدت 10 جلسهٔ 120‌دقيقه‌اي در جلسات مشاورهٔ مبتني‌بر بهبود كيفيت زندگي حضور يافتند. گروه كنترل هيچ‌ مداخله‌اي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف استفاده شد. يافته‌ها: داده‌ها با آزمون كوواريانس يك‌راهه تحليل شد و نتايج نشان داد كه مشاورهٔ مبتني‌بر بهبود كيفيت زندگي، اثر معناداري بر ارتقاي بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان مصروع دارد (0٫001=p). نتيجه‌گيري: مشاورهٔ مبتني‌بر بهبود كيفيت زندگي مي‌تواند به‌عنوان مداخله‌اي مناسب در ارتقاي سلامت روان‌شناختي در مادران كودكان مصروع به كار رود.

Objective: The mother as the main caregiver of the epileptic child in the family, confront with a high level of tensions and pressures. Hence, the employment of useful interventions in the enhancement of their mental health is of crucial importance. Therefore, the present research aims to investigate the effectiveness of counseling based on the improvement of the life quality on the promotion of psychological well-being in mothers of children with epilepsy. Methods: The present research employed a semi-experimental method with pretest-posttest and control group design. The statistical population included all the epileptic children’s mothers which 30 individuals were selected through convenience sampling, who out of which 20 mothers who had a lower score than average on psychological well-being were screened and randomly assigned into the two experimental and control groups. The experimental group underwent ten 120-minute sessions of counseling based on the improvement of life quality while the control group didn’t receive any interventions. Ryff’s psychological well-being scale was used to collect the data. Results: The data were analyzed using one-way covariance test and the results indicated that, counseling based on the improvement of the quality of life has a significant effect on the enhancement of psychological well-being in mothers of children with epilepsy (p=0.001). Conclusion: Counseling based on the improvement of the quality of life can be used as an appropriate intervention to enhance psychological health in mothers of children with epilepsy.