اخلاق و فنّاوري نانو

Ethics and Nanotechnology

زمينه: مواد نانو از خواص فيزيكي و شيميايي ويژه‌اي برخوردارند و به‌دليل اثرات سطحي و اثرات مكانيكي كوانتوم به‌طور متفاوتي از ساير مواد عمل مي‌كنند. خطر سميت مواد نانو بعد از واكنش با دستگاه‌هاي بدن وجود دارد و ميزان سميت اين مواد قابل پيش‌بيني نيست. با توجه به تأثيرگذاري اين فنّاوري بسيار نوپا و بالقوه خطرناك در زندگي فردي و اجتماعي بشر و اثرات سوء احتمالي آن بر انسان، حيوان يا محيط ضرورت دارد جنبه‌هاي اخلاقي كاربرد اين علم مورد مطالعه عميق و دقيق قرارگيرد. بنابراين در اين مقاله مسائل اخلاقي فنّاوري نانو مورد بحث قرارگرفته است. نتيجه‌گيري: استفاده روزافزون از نانو مواد در سراسر دنيا و گسترش بسيار سريع كاربرد آن در پزشكي و عدم شناخت كامل ازعملكرد آنها در بدن انسان و محيط زيست ايجاب مي‌كند تا راهكار‌ها و ضوابط اخلاقي بر نحوه ساخت، توليد و گسترش اين مواد و كاربرد باليني آنها تدوين شود تااز وقوع فجايع خطرناك بشري و زيست محيطي پيشگيري به‌عمل آيد. اخذ مجوزهاي لازم براي كاربرد باليني نانو دارو‌ها بايد مد نظر باشد، حتي اگر عوارض عمده‌اي از آنها در كوتاه مدت گزارش نشده باشد.رعايت اصل سودمندي در برابر عدم ضرر رساني آنها براي انسان و دسترسي عادلانه و مساوي به داروهاي نانو داراي مجوز براي همگان ضروري است.

Nanomaterial has special physical and chemical properties and acts differently from other materials due to surface effects and quantum mechanical effects. There is a risk of toxicity of nanomaterial after the reaction with the body's organs and the toxicity of these substances is not predictable. This very innovative technology may be associated with hazards to human, animals or the environment. This paper addresses the ethical aspects of the application of nanotechnology. Conclusion: The increasing use of nanomaterial around the world and the rapid expansion of its application in medicine and the lack of full recognition of their performance in the human body and the environment require to regulate ethical guidelines and rules on how to make, produce and expand these materials and their clinical application to prevent the occurrence of hazards to human and environment. Obtaining the legal permits for the clinical application of nanomedicine should be considered even if major complications are not reported in the short term their application. However, it is necessary to observe the principles of risk -benefit to humans and to consider equal access to licensed nano-pharmaceuticals for all humans.