بررسي ريسك‌‏پذيري شبكه توزيع آب شهر گرمسار به روش‏‌هاي باينري و تاپسيس با استفاده از GIS

با افزايش جمعيت شهرنشين در كشور و توسعه روز‌افزون شهر‌ها از يك طرف و ادامه روند خشك‌سالي و كاهش نزولات جوي از طرف ديگر تأمين آب آشاميدني به يكي از چالش‌هاي مهم در امور مديريت منابع آب تبديل شده است. به اين دليل ضرورت اقدامات پيشگيرانه به‌منظور كاهش هدر رفت آب ناشي از تلفات در خطوط شبكه آب به يكي از نياز‌هاي اصلي سيستم آب‌رساني شهري تبديل شده است. در پژوهش حاضر وضعيت موجود شبكه توزيع آب شهر گرمسار بررسي شد و به‌كمك تركيب اطلاعات توصيفي با اطلاعات مكاني و همچنين اطلاعات سنجش‌از‌دور در طول زمان توسعه، ريسك‌پذيري شبكه توزيع آب شرب شهر گرمسار به دو روش باينري و تاپسيس بررسي و نقشه خطر‌پذيري شكست يا خرابي در لوله‌ها در اثر پوسيدگي، تركيدگي، فشار و نشت ترسيم شد. نتايج نشان داد روش تاپسيس (63 درصد صحت) نسبت به روش باينري (45 درصد صحت) در پيش‌بيني اتفاقات شبكه توزيع آب عملكرد بهتري داشته است. همچنين براساس نقشه ريسك‌پذيري لوله‌ها ميزان لوله‌هايي كه ريسك‌پذيري بالايي دارند حدود ۱۲۰۰۰ متر است كه با در نظر گرفتن هزينه‌هاي خريد و اجراي لوله در مجموع معادل كمتر از هزينه يك سال تلفات آب در شبكه خواهد شد. اين هزينه مازاد بر هزينه آب به‌حساب نيامده است و بايد صرفاً به‌منظور اصلاح شبكه هزينه شود.