بررسي تطبيقي بينش و روش برخي از نويسندگان مسلمان پيرامون فرهنگ و تمدن اسلامي

Comparative Study of some Muslim Authors' Attitude and Method on Islamic Culture and Civilization

نويسندگان مسلمان پيرامون فرهنگ و تمدن اسلامي با زاويه ديد و خطوط فكري مختلف و نيز با توجه به فضاي فكري عصر خويش به تحقيق پرداخته‌اند. مقاله حاضر بر آن است تا با استفاده از روش پژوهش تاريخي مبتني بر توصيف و تحليل زواياي مختلف اين موضوع را بررسي نمايد. يافته‌هاي اصلي تحقيق نشان مي‌دهد كه متفكران مسلمان و نويسندگان در راستاي حفظ ميراث گذشتگان، با نگرش‌هاي شرعي و فلسفي ابعاد گوناگون فرهنگ و تمدن را بررسي نمودند تا اهميت والا و حياتي آن را نشان دهند و در نهايت آيندگان را هم به حراست از ميراث پيشينيان تشويق و ترغيب نمايند. از سويي نيز، اين نويسندگان در صدد بودند آگاهي حاكمان را بالا ببرند تا از اين طريق از دانشمندان علوم مختلف حمايت كرده و با دادن امكانات لازم به اين قشر فرهيخته جامعه را تكامل ببخشند و احتياج مردمان را برطرف سازند و نيز شيوه و آداب كشورداري كه برگرفته از سنت ايرانيان باستان است را به زمامداران بياموزند.

Muslim authors have studied and researched about Islamic culture and civilization by various mind streams and viewpoints and based on their mindset and eras. The present paper intends to describe and analyze different aspects of the mentioned subject in historical research based on description and analysis. The main findings of the research show that Muslim scholars and authors have studied different aspects of culture and civilization by philosophical and canonical attitudes in order to initially show their vital and important role and keeping ancestors' heritages and finally encourage posterities to safeguard the heritage. On the other hand, some authors proposed to advance the leaders' knowledge to support scientists of different sciences and integrate the educated generation by offering them necessary facilities and meet public's needs.