بررسي تطبيقي بازتاب شخصيت اخلاقي حضرت علي(ع) در اشعار معاصر فارسي و عربي

Comparative Study of Imam Ali's Ethical Character Reflection in Arabic and Persian Contemporary Poetry

زندگي و شخصيت حضرت امير(ع) همواره از جنبه‌هاي گوناگون مورد بررسي قرار گرفته است. در اين ميان شاعران نيز سروده‌هاي خود را با بهره‌گيري از ابعاد مختلف شخصيتي ايشان، مزين كرده، و بازتاب باورها و اعتقادات خويش را در بستر كلامي مطهر فراهم آورده‌اند. از اين رو نوشتار حاضر، با روش توصيفي-تحليلي و رويكردي تطبيقي و با هدف بهره مندي از سجاياي اخلاقي ايشان و بررسي تطبيقي ذايقه ملل گوناگون در زمينه ادبي و اعتقادي، تلاش دارد تا مؤلفه‌هاي علمي و خصيصه‌هاي اخلاقي آن حضرت را از منظر شعر معاصر(فارسي و عربي)، مورد تحليل و واكاوي قرار دهد. رهيافت بررسي شخصيت اخلاقي اميرالمؤمنين علي(ع) از اين چشم‌انداز، بيانگر اين است كه موفقيت شاعران فارسي‌زبان، در برخي از موارد، نسبت به هم‌قطاران عربي زبان خود بسيار حائز اهميت است، اگر چه در ترسيم بيش‌تر موضوعات مطرح‌شده، شاعران عرب زبان گوي سبقت را از همتايان خود در ادب فارسي ربوده‌اند. شاعران عربي زبان، از يك سو در بيش‌تر مطالب پيشتازتر بوده، و از سويي ديگر در ساختار محتوايي، عاطفي‌تر؛ و به طور كلي موفق‌تر عمل كرده‌اند.

Amir's life and character have been studies from various aspects. Amongst all, the poets have enjoyed His character aspects and beautified their poetries. Thus the present research surveys His ethical character in order to understand and appreciate His ethical values in Arabic and Persian contemporary poetry comparatively and in descriptive – analytical method. The outcome of the research claims that Persian poets' success is of special importance in comparison with their coordinators. Arabic poets were pioneer in some fields than Persian poets in one hand and were successful in content and structure on the other hand.