بيداري اسلامي، مردمي در اشعار فرخي و شابي

Islamic Awakening in Farokhi Yazdi and AbulQasim al-Shabi’s Poetry

واژه مقاومت وبيداري اسلامي همواره با ظلم و ستم حاكمان عجين بوده وگسترش ظلم وبي‌عدالتي وتقويت انگيزه دفاع از حق در شكل‌گيري و احياي آن نقش بسزايي داشته است. در ميان شاعران پارسي و عرب زبانِ معاصر، ميرزا محمد فرخي يزدي و ابوالقاسم الشابي، با تحت تأثير قرارگرفتنمحيط سياسي‌ـ اجتماعي عصر خود، اشعاري با هدف مقاومت وبيداري اسلامي و مردمي در برابر تجاوز كشورهاي استعمارگر و استقامت در برابر ظلم و ستم آنها سروده‌اند. در اين پژوهش برآنيم تا جلوه‌هاي بيداري اسلامي و مردمي را در اشعار اين دو شاعر مورد بررسي قرار دهيم. نتيجه اينكه؛ شاعران، نماينده مردمي مظلوم وستمديده هستند كه از ظلم و جور حاكمان زمان خود به‌جوش آمده و تصميم به انقلاب وعدالت‌خواهي گرفته؛ و مبارزة خود را در قالب اشعاري با هدف آگاهي، بيداري و مقاومت مردمي و اسلامي در برابر ظلم و بيداد به انجام رسانيده‌اند.

The terms Islamic awakening and resistance have always been associated with confronting the oppression and cruelty of rulers and the spread of tyranny and injustice. Boosting the motivation to defend right has had a significant role in the creation and restoration of such awakening. Among the contemporary Persian and Arabic poets, Mirza Mohammad Farokhi Yazdi and Abul Qasim al-Shabi respectively, influenced by the socio-political context of their era, wrote poems with the aim of popular and Islamic awakening to resist colonial aggression, oppression, and injustice. The aim of this survey is to study the effects of Islamic and popular awakening in the poems of these two poets.Accordingly, poets are the representatives of the oppressed nations who, having been plagued by the rulers of their times, decide to revolt for justice, completing their struggle in the form of a literature and culture that aims at the knowledge and awakening obtained and nurtured by Islamic and popular resistance against cruelty and oppression.