دين در انديشه جواهري و شهريار (بررسي و تطبيق)

Religion in the poetry of Muhammad Mehdi Javaheri and Muhammad hussainShahryar

به جهت اوضاع مشابه اجتماعي و فرهنگي دو ملت ايران و عراق، در اين مقاله سعي شده است تا با تكيه بر مضامين ديني اشعار محمد مهدي جواهري و محمد حسين شهريار، موارد اشتراك و اختلاف ديدگاه اين دو شاعر بزرگ در مورد دين مورد بررسي قرار گيرد. جواهري در شعر خود به بيان موضوعاتي چون خرافه زدايي و قشر زدايي ديني مي‌پردازد، در اين زمينه جواهري به دنبال اصلاح در دين مي‌باشد. همچنين نگاه شهريار در اشعار ديني، نوعي نگاه بنيادين است و به تبيين و توضيح شاخص‌هاي اصلي دين مي‌پردازد. اين مقاله تطبيقي است ميان انديشه‌هاي ديني اين دو شاعر نو كلاسيك كه با حفظ سنت و نگاهداشت نظام فنّي شعر قديم با طرح انديشه‌هاي نو در شعر خويش، قصد اصلاح جامعه‌ي محروم و خرافه گرا و پر آشوب كشور خود را داشتند و اشعار خود را در خدمت مردم قرار دادند.

Due to the similar social and cultural conditions of Iranian and Iraqi nations, the present article attempts to survey the points of similarity and difference in the works of Muhammad Mehdi Javaheri and Muhammad hussainShahryar based on the religious themes of their poetry. Javahery in his poetry discusses the fighting against superstitions and religious segmentation whilehe is after religious reforming. Also the view Shahryar holds is a fundamentalist one and he tries to elaborate the main branches of religion. The present article is a comparison of the religious views of these two neoclassic poets.