تحليل زيست‌پذيري در بافت فرسوده شهر اصفهان با تأكيد بر استراتژي توسعه شهري

Analyzing Livability in the Distressed Areas of Isfahan City with an Emphasis on City Development Strategy

سياستهاي ناكارآمد در زمينه بافت‌هاي فرسوده و كيفيت پايين زيست‌پذيري در اين مناطق، نياز به رويكرد نويني در تهيه و اجراي برنامه هاي نوسازي و بهسازي را مطرح مي‌‌كند. بدين منظور استراتژي توسعه شهري مي‌‌تواند الگوي مناسبي براي جايگزيني برنامه‌هاي فعلي باشد. هدف پژوهش حاضر، ارزيابي زيست‌پذيري در بافت فرسوده اصفهان به عنوان يكي از اركان استراتژي توسعه شهري، براي استفاده از اين رويكرد در نوسازي و بهسازي آن مي‌‌باشد. همچنين نوآوري آن در پرداختن به وضعيت زيست‌پذيري بافت فرسوده به صورت مستقل از شهر، براي تهيه برنامه استراتژي توسعه شهري است. روش پژوهش، توصيفي- تحليلي و از نظر هدف، كاربردي است. داده‌هاي مورد نياز پژوهش با استفاده از پرسشنامه گردآوري شدند. اين پرسشنامه‌ها در ماه‌هاي شهريور و مهر سال 1394 توزيع و تكميل شدند. در اين پژوهش از نرم‌افزارهاي Arc Gis, EXCEL , SPSS استفاده شده است. نمونه جامعه آماري شامل 385 نفر از ساكنان بافت فرسوده بوده است كه به روش تصادفي طبقه‌بندي شده انتخاب شده‌اند. براساس يافته‌هاي پژوهش، بافت فرسوده اصفهان با ميانگين 2/49 و آماره38/07- زيست‌پذير نيست و ساكنان از لحاظ برخورداري از اين شاخص استراتژي توسعه شهري وضعيت آن را مطلوب ارزيابي نكرده‌اند. همچنين هر سه بعد اقتصادي، اجتماعي و زيست‌محيطي آن در وضعيت نامطلوبي هستند و در اين بين، بعد اجتماعي، وضعيت بحراني‌تري داشته است. در تمامي نقاط اين محدوده، شرايط زيست‌پذيري يكسان نيست و بين بافت فرسوده مناطق پانزده‌گانه آن از نظر زيست‌پذيري تفاوت معني‌داري ديده مي‌‌شود. در اين ميا‌ن، بافت فرسوده منطقه نه نسبت به يازده و چهار و بافت فرسوده منطقه سه نسبت به منطقه يازده، زيست‌پذيري بيشتري داشته است.

Adoption of inefficient policies in the field of distressed areas and low quality of livability, there is the need for new approaches in preparing and implementing renovation and improvement plans; so, city development strategy can be an appropriate plan to replace current plans. The purpose of the study is to evaluate the livability of distressed areas in Isfahan city as one of the elements of urban development strategy to use the approach in renovation and improvement. Moreover, its innovation is in addressing livability situation of independent distressed areas of the city to provide urban development strategy plan. The research method is descriptive-analytical and regarding the purpose, the study is applied. The data were collected using questionnaires. They were distributed and filled out in August and September of 2015. In this research, SPSS, EXCEL and Arc Gis software were used. The study sample included 385 residents of distress areas who were selected by stratified random sampling. According to the results, the distressed area of Isfahan, with an average of 2.49 and t statistics, -38.07 is not livable and the residents have evaluated the index of urban development strategy and its status undesirable. Moreover, the other three dimensions of economic, social and environmental state are unfavorable and the social dimension has had a more critical situation. Livability state is not the same in all parts of the area. There is also a significant difference between the distressed areas regarding livability. In the meantime, the distressed area of district 9 rather than districts four and eleven and the distressed area of district 3 rather than district eleven had more livability.