اثر زغال هاي زيستي تهيه‌شده در دماهاي مختلف بر قابليت استفاده روي و پاسخ‌هاي ذرت در يك خاك آلوده به روي

فعاليت هاي انساني، نقش مهمي بر توزيع ژئوشيميايي فلزات سنگين داشته است و باعث ورود بيش از حد مجاز آنها به محيط زيست شده است. وجود فلزات سنگين در محيط زيست، اثرات سوئي بر خاك، آب هاي سطحي و آب هاي زيرزميني دارد و حيات موجودات زنده را با خطرات جدي مواجه ميكند. اخيراً زغال زيستي به صورت گسترده اي جهت كاهش سميت فلزات سنگين در خاك استفاده مي شود. هدف اين مطالعه بررسي تأثير دماي گرماكافت زغال زيستي برگ گردو بر قابليت استفاده و پاسخ هاي رشد ذرت در يك خاك شن لومي آهكي آلوده به فلزات سنگين بوده است. بدين منظور، در آزمايشي گلداني مقادير 0، 0.5، 1 و 2 درصد (وزني) زغال زيستي تهيه شده در دماهاي 200، 400 و 600 درجه سلسيوس با 3 كيلوگرم خاك در 3 تكرار مخلوط و به‌مدت 45 روز در شرايط گلخانه خوابانده شد. پس از خواباندن، در هر گلدان ذرت علوفه اي (رقم سينگل‌كراس 704) كشت و پس از دو ماه، پاسخ‌هاي رشد ذرت (وزن خشك اندام هوايي، وزن خشك ريشه، غلظت روي در اندام هوايي، غلظت روي در ريشه، ضريب تجمع زيستي و ضريب انتقال) و غلظت روي قابل استفاده (محلول و DTPA-TEA) خاك تعيين شد. نتايج نشان داد كه با افزايش دماي گرماكافت زغال زيستي، رشد ذرت و ضريب انتقال روي افزايش مي يابد. همچنين تيمار خاك ها با 2 درصد زغال زيستي تهيه شده در دماي 600 درجه سلسيوس، غلظت روي در اندام هوايي و ريشه را به ترتيب 21.6 و 33.0 درصد كاهش و وزن خشك اندام هوايي و ريشه را به ترتيب 131.4 و 116.7 درصد نسبت به شاهد افزايش داد. ضريب انتقال روي در سطوح مختلف زغال زيستي تفاوت معني‌داري نداشت (0.05 P). نتايج نشان داد كه با افزايش مقدار و دماي تهيه زغال هاي زيستي، غلظت روي محلول و روي عصاره گيري شده با DTPA-TEA كاهش معني‌داري يافت (0.05 P). كاربرد 2 درصد زغال زيستي تهيه شده در دماي 600 درجه سلسيوس، مقدار روي محلول و روي قابل استفاده را نسبت به شاهد به ترتيب 63.1 و 34.9 درصد كاهش داد.