تأثير حمايت از خودمختاري معلم و گرايش‌هاي عليتي خودمختار بر از خودبيگانگي تحصيلي دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم با نقش واسطه‌اي نيازهاي روان‌شناختي اساسي

هدف اين پژوهش، بررسي تأثير حمايت از خودمختاري معلم و گرايش‌هاي عليتي خودمختار بر ازخودبيگانگي تحصيلي دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم با نقش واسطه‌اي نيازهاي روان‌شناختي اساسي در قالب يك مدل علّي بود. اين پژوهش توصيفي همبستگي از نوع مدل يابي معادلات ساختاري با رويكرد تحليل مسير بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دختر و پسر  دوره متوسطه دوم شاغل به تحصيل 1395-1394 شهرستان اروميه بود؛ كه از ميان آنان 300 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند كه براي تعيين حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي استاندارد ازخودبيگانگي تحصيلي ديلون و گروات (1976)، نيازهاي روان‌شناختي اساسي لاگوارديا، ريان، كوچمن و دسي (2000)، حمايت از خودمختاري معلم بلك و دسي (2000) و گرايش‌هاي عليتي خودمختار روز، ماركلند و پارفيت  (2001)  استفاده شد. داده‌هاي حاصل با استفاده از روش تحليل مسير، تجزيه‌وتحليل شد. نتايج اين بررسي نشان داد كه حمايت از خودمختاري معلم و گرايش‌هاي عليتي خودمختار بر نيازهاي روان‌شناختي اساسي تأثير مثبت و معنادار دارند (0.01 p). نيازهاي روان‌شناسي اساسي بر ازخودبيگانگي تحصيلي دانش‌آموزان تأثير منفي و معنادار دارند (0.01 p). حمايت از خودمختاري معلم و گرايش‌هاي عليتي خودمختار بر ازخودبيگانگي تحصيلي دانش‌آموزان تأثير منفي و معنادار دارند (0.01 p) و درنهايت اينكه نيازهاي روان‌شناسي اساسي در رابطه بين حمايت از خودمختاري معلم و گرايش‌هاي عليتي خودمختار با ازخودبيگانگي تحصيلي دانش‌آموزان نقش واسطه‌اي دارند.