نقش پيش‌بيني‌كنندگي طرح‌واره‌هاي هيجاني و دشواري در نظم‌جويي هيجان در رفتارهاي پرخطر دانشجويان دختر

هدف اين پژوهش، تعيين نقش پيش‌بيني‌كنندگي طرح‌واره‌هاي هيجاني و دشواري در نظم‌جويي هيجان در رفتارهاي پرخطر دانشجويان بود. طرح پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي و جامعه آماري متشكل از همه دانشجويان دانشگاه كوثر بود. نمونه شامل 325 دانشجوي دختر بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه رفتارهاي پرخطر (برنر و همكاران، 1995)، طرح‌واره‌هاي هيجاني (ليهي، 2002)و دشواري در نظم جويي هيجاني (گراتز و روئمر، 2004) بود.براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از رگرسيون چندمتغيري استفاده شده است.نتايج نشان داد كه از ميان مؤلفه‌هاي طرح‌واره‌هاي هيجاني، خودآگاهي (0.0001=p)، توافق (0.013=p) و پذيرش احساسات (075/=p) توانايي پيش‌بيني منفي و معنادار رفتارهاي پرخطر دانشجويان را دارند (p≤0.001) و قابل درك بودن (0.001=p)، نشخوار ذهني (0.018=p)، شرم و گناه (0.029=p) و سرزنش (0.0001=p) توانايي پيش‌بيني مثبت و معنادار رفتارهاي پرخطر دانشجويان را دارند (p≤0.001). همچنين از ميان مؤلفه‌هاي نظم جويي هيجاني، دشواري در انجام رفتار هدفمند (0.001=p)، دشواري در كنترل تكانه (0.017=p)، فقدان آگاهي هيجاني (0.001=p)، دسترس محدود به راهبردهاي تنظيم هيجان (0.032=p) و عدم وضوح هيجاني (0.001=p) توانايي پيش‌بيني مثبت و معنادار رفتارهاي پرخطر دانشجويان را دارند (p≤0.001). بر اساس يافته‌ها ناتواني در ادراك هيجان‌ها و نيز عدم مديريت صحيح آن‌ها موجب بروز تنيدگي و مشكلات هيجاني شده و زمينه را براي بروز رفتارهاي پرخطر فراهم مي‌كند.