نقش واسطه‌اي حمايت اجتماعي ادراك شده در تأثير بخشودگي بين فردي بر سلامت اجتماعي در دانشجويان

اين پژوهش با هدف تعيين نقش واسطه‌اي حمايت اجتماعي ادراك‌شده در تأثير بخشودگي بين‌فردي بر سلامت اجتماعي انجام گرديد. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل همه دانشجويان دختر و پسر مقطع كارشناسي دانشگاه پيام نور مركز تالش كه در نيمسال دوم سال تحصيلي 96-1395 مشغول به تحصيل مي‌باشند، بود كه از ميان آن‌ها، بر اساس جدول تعيين حجم نمونه مورگان، نمونه‌اي شامل 327 دانشجو به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند و پرسشنامه سلامت اجتماعي كييز (2004)، مقياس حمايت اجتماعي ادراك‌شده زيمت و همكاران (1988) و مقياس بخشودگي بين‌فردي احتشام‌زاده و همكاران (1389) را تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از شاخص‌هاي توصيفي و روش‌هاي آماري و روش تحليل مسير تحليل شدند. نتايج نشان داد كه به ترتيب متغير حمايت ادراك‌شده از سوي ديگران، حمايت دوستان و حمايت خانواده تأثير مستقيم بر سلامت اجتماعي دانشجويان داشتند (P 0/01). درك واقع‌بينانه داراي بيشترين اثر غيرمستقيم بر سلامت اجتماعي بوده (P 0/05)، پس از آن متغير كنترل رنجش بر سلامت اجتماعي دانشجويان مؤثر است (P 0/01). بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه حمايت اجتماعي و بخشودگي در سلامت اجتماعي دانشجويان نقش دارند.