پيش‌بيني تمايل به طلاق بر اساس باورهاي فردي شخصيت، نيازهاي اساسي و تله‌هاي زندگي زوج‌هاي متقاضي طلاق

هدف پژوهش، پيش‌بيني تمايل به طلاق بر اساس باورهاي فردي شخصيت، نيازهاي اساسي و تله‌هاي زندگي  است. براي تبيين الگوي همبستگي زنجيره‌اي و چندسطحي بين متغيرهاي پيش‌بين و متغير ملاك (تمايل به طلاق) از روش تحليل مسير استفاده شد. جامعه آماري شامل تمامي زوج‌هاي متقاضي طلاق در سال 1396 شهر اصفهان بود. روش نمونه‌گيري به‌صورت در دسترس تعداد 329 نفر (178 زن و 151 مرد) انتخاب شدند. ابزار پژوهش، باورهاي فردي شخصيت (بك، 2015)، نيازهاي اساسي گلاسر (صاحبي،1390)، تله‌هاي زندگي (يانگ، 1994) و پرسشنامه محقق ساخته تمايل به طلاق بود كه توسط متقاضيان طلاق تكميل شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها از تحليل رگرسيون و با استفاده از نرم‌افزار SPSS  انجام شد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه از بين همه 39 متغير پيش‌بين مورد استفاده در پژوهش حاضر، باورهاي فردي شخصيت (199/=β)، شدت نياز به لذت و تفريح (162/=β) و تله‌هاي زندگي و طرح‌واره‌هاي استحقاق و بزرگ‌منشي (142/=β) قادر به تبيين 5/61درصد از واريانس تمايل به طلاق است (05/0p≤). درمجموع نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه براي مديريت و كنترل تمايل به طلاق لازم است در فرايند پيشگيري از طلاق بر نقش باورهاي فردي شخصيت، شدت نياز به تفريح، تله‌هاي زندگي و طرح‌واره‌هاي استحقاق و بزرگ‌منشي تأكيد شود.