تاثير نوآوري باز در همكاري دانشگاه و صنعت با استفاده از تكنيك PLS

توسعه همكاري صنعت دانشگاه در كشورهاي توسعه يافته، بيانگر ارتباط نزديك و مناسب ميان اين دو نهاد است. سطوح مختلفي از تعاملات بين صنعت و دانشگاهيان در همكاري تحقيقاتي و خدمات پژوهشي، ممكن است وجود داشته باشد كه نوآوري و به تبع آن نوآوري باز مي تواند به عنوان هدف و دغدغه مشترك جهت همكاري موثر بين دانشگاه و صنعت تلقي گردد. روش تحقيق از نوع تو صيفي – همبستگي است و جامعه آماري اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي دولتي استان مازندران بودند كه در سال 1396 صورت گرفته است. با توجه به جدول مورگان، 270 نفر، نمونه آماري اين پژوهش را تشكيل مي دهند. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسش نامه هاي استاندارد پاركمن و والش استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي در سطح معني دار (05/0 ≥ P) انجام گرفت. نتايج حاصل از آزمون فرضيه ها توسط نرم افزار SMART PLS صورت پذيرفت. نتايج تحليل مسير الگوي پژوهش نشان داد كه نوآوري باز بر همكاري دانشگاه صنعت تاثير دارد، به طوريكه همكاري تحقيقاتي بر همكاري دانشگاه و صنعت تاثير مثبت و معني دار و ارتباط بين آنها متوسط مي باشد. و بقيه متغير ها همچون؛ خدمات تحقيقاتي، انتقال منابع انساني، كارآفريني دانشگاهي، تجاري سازي مالكيت فكري، تعامل غير رسمي و نشريات علمي بر همكاري دانشگاه و صنعت تاثير مثبت و معني داري دارد اما در جامعه آماري اين ارتباط ضعيف مي باشد.