رابطه مديريت دانش با كيفيت خدمات و عملكرد شغلي (مطالعه موردي: كاركنان اداره بنادر و دريانوردي شهرستان بندرلنگه)

اين پژوهش به منظور شناسايي و تبيين روابط متغيرهاي مديريت دانش و متغيرهاي كيفيت خـدمات و عملكـرد شغلي كاركنان اداره بنادر و دريانوردي شهرستان بندرلنگه انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصيفي همبستگي ميباشد جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان ادراه بنادر و دريانوري شهرستان بندرلنگه به تعداد 151 نفر مي باشد. حجم نمونه پژوهش با استفاده از فرمول نمونه گيري كوكران، 113 نفر محاسبه شده است كه به روش تصادفي از بين كاركنان انتخاب گرديده‌اند. ابزار اندازه‌گيري پژوهش شامل پرسشـنامه‌هـاي مـديريت دانـش نوناكـا و تـاكوچي(1983)، كيفيت خدمات پاراسومن(1988) و عملكرد شغلي كول كوئيت و همكاران (2011) مي‌‌باشد. يافته‌هاي پژوهش نشان ميدهـد كـه بين متغيرهاي مديريت دانش و ميـزان كيفيـت خـدمات و عملكرد شغلي كاركنان رابطـه معنـادار وجـود دارد. نتايج حاصل از آزمون تحليل رگرسيون چندگانه نشان مي‌‌دهد كه متغيرهاي مديريت دانش40 درصد از واريانس كيفيت خدمات را تبيين مي‌نمايند. همچنين بر اساس نتايج رگرسيون گام به گام متغير كسب دانش بيشترين تاثير را بـر ميـزان كيفيت خدمات داشته (0.383 =beta) و انتقال دانش و كاربرد دانش هم در گام هاي بعدي پيش بيني كننده معتبري از كيفيت خدمات هستند. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، متغيرهاي مديريت دانش حدود 33 درصد از واريانس عملكرد شغلي را تبيين مي‌كنند. در مقايسه ميزان پيش بيني كنندگي متغيرهاي مديريت دانش از منغير عملكرد شغلي، متغير كاربرد دانش بيشترين تاثير را بـر عملكرد شغلي كاركنان داشته (0.442 =beta) و پس از آن كسب دانش و خلق دانش هم به طور معناداري پيش بيني كننده معتبري از عملكرد شغلي كاركنان مي‌باشند.