تأثير آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر روابط مربي - ورزشكار

Effects of Instruction of Communication Skills on Coach-Athlete Relationships

هدف اصلي اين پژوهش، مطالعة ميزان اثربخشي يك دورة فشردة آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر رابطة مربي و ورزشكار بود. ماهيت فردي و ماهيت ورزشي (رشتة ورزشي) و ارتباط آن‌ها با تفاوت‌هاي موجود در رابطة مربيان و ورزشكاران بررسي شد. پژوهش از نوع نيمه‌تجربي بود و همة ورزشكاران تيم‌هاي بانوان باشگاه ورزشي فولاد مباركة سپاهان اصفهان كه بالغ بر 400 نفر مي‌شدند، جامعة آماري بودند. نمونة آماري تعداد 40 نفر از سه تيم بسكتبال، كاراته و شنابودند كه ازطريق نمونه‌گيريخوشه‌اي و به‌صورت‌تصادفي ساده انتخاب شدند. ابتدا، ازطريق پرسش‌نامه‌هاي روابط مربي- ورزشكار و سياهه كيفيت روابط پيش‌آزمون انجام شد. سپس، دورة آموزشي فشردة مهارت‌هاي ارتباطي برگزار گرديد و پس از دو هفته، پس‌آزمون اجرا شد. گروه اول، بسكتباليست‌ها به‌اتفاق مربي خود، گروه دوم، شناگرها بدون مربي و گروه سوم، كاراته‌كاها بودند كه فقط مربي آن‌ها در دورة آموزشي شركت كرد. اعضاي گروه‌هاي اول و دوم از آموزش‌ها براي گرم‌كردن روابط استفاده كردند و مربي گروه سوم براي سردكردن روابط استفاده كرد. برحسب هدف، داده‌ها توسط انواع آنوا و رگرسيون چندعاملي تحليل شد. نتايج نشان داد كهدر سه رشتة ورزشي، روابط مربي ـ ورزشكار متفاوت بود. در هر سه گروه، دورة آموزشي مهارت‌هاي ارتباطي مؤثر بود و خطوط تغييرات سه گروه داراي تعامل بود؛ شناگران، پيشرفت؛ بسكتباليست‌ها پيشرفت بيشتر و كاراته‌كاها پسرفت نشان دادند. براساس يافته‌ها مي‌توان گفت كه كيفيت روابط مربي ـ ورزشكار بيشتر تابع ويژگي‌هاي فردي آن‌ها است و ارتباط زيادي با رشتة ورزشي ندارد. آموزش مربي و ورزشكار باهم، مؤثرتر از آموزش هريك از آن‌ها است.

The primary objective of this research was to study the effects of a concise (4 hours) educational class of communication skills on coach-athlete relationship. The second­ary objective was to find out that differences in coach-athletes relationship are sport-related or individual-related. Two standard questionnaires specialized on coach-athlete relationship were translated and validated. It was a quasi-experimental research. Three female national champion teams were randomly assigned to 3 experim­ental groups. Firstly, CART-Q and QRI questionnaires were administered as pre-tests. Then, the communication skills class was carried out and after two weeks post-tests were re-adminis­tered. The participants of groups 1 and 2 used their education to improve their relationship, whilst the coach of the third group used it to deteriorate her relationship. Depending on statistical aims, the data were analyzed by different ANOVA and multiple regression analyses. The results showed that At the point of pre-test, coach-athlete relationship was different in 3 groups. There was a significant interaction between changes of three groups, showing improvement in swimmers, more improvement in basketball players, and declination in karate player. The findings suggested that quality of coach-athlete relationship depends on their individual characteristics and not their type of sport. A concise educational class of communication skills may be used to improve coach-athletes relationships. A simultaneous education for both coach and athletes is more effective than isolated education for one of them.