استفاده از الگوريتم نقشه هاي خودسازمان ده1 جهت شناسايي رخساره هاي كانالي در يكي از ميادين نفتي ايران

شناسايي رخساره هاي كانالي به دليل اهميتي كه در اكتشاف و توسعه ي ميادين نفتي دارند در تفسير داده هاي لرزه اي از جايگاه ويژه اي برخوردارند. در سال هاي اخير با توجه به افزايش حجم داده هاي لرزه اي و تعداد نشانگرهاي لرزه اي معرفي شده، استفاده از ابزار الگوشناسي براي شناسايي اين رخساره ها كه غالباً با گسترش جانبي كمي در داده هاي لرزه اي مشاهده مي شوند توسعه يافته است. از جديدترين الگوريتم هايي كه در اين زمينه كاربرد دارند الگوريتم نقشه هاي خودسازمان ده هستند كه مورد توجه مفسرين قرار گرفته اند. در اين مطالعه، از الگوريتم اشاره شده جهت شناسايي رخساره هاي كانالي سازند سروك در يكي از ميادين جنوب غرب ايران استفاده شده است. در منطقه ي مورد مطالعه سه شاخه كانال وجود دارد كه يكي از آنها نسبت به ديگر شاخه ها گسترش جانبي به مراتب كمتري دارد و به همين دليل شناسايي آن از بين نشانگرهاي استفاده شده در اين مطالعه، تنها با استفاده از نشانگر شباهت و به سختي امكان پذير است. در اين مطالعه استفاده از الگوريتم نقشه هاي خودسازمان ده توانسته تمامي رخسار ه اي كانالي مورد اشاره را به همراه شكستگي هاي كوچكي كه در غرب منطقه ي مورد مطالعه وجود دارد به خوبي شناسايي كند.

فاقد چكيده مي باشد