امنيت غذايي زنان مهاجر افغان در منطقه‌ي فرحزاد و شهرري

Afghan Immigrant Women's Food Security in Farahzad and Shahrerey

مقدمه: علي رغم حضور طولاني مدت مهاجران افغان در ايران آن‌ها همچنان در زمينه‌هاي مختلف اجتماعي، سياسي و اقتصادي محروم مانده‌اند. مهاجران افغان يكي از گروه‌هاي در معرض خطر بشمار مي‌روند بخصوص زنان و كودكان مهاجر افغان مي‌توانند در معرض خطر ناامني غذايي قرار بگيرند. روش: به‌منظور تعيين شيوع ناامني غذايي در ميان زنان مهاجر افغان در فرحزاد و شهرري يك مطالعه مقطعي انجام شد. 150 زن مهاجر افغان كه در چهار سازمان مردم نهاد ثبت نام شده بودند، در مطالعه شركت كردند و پرسشنامه ناامني غذايي راديمر-كرنل را تكميل كردند. آزمون يو من ويتني و كروسكال واليس براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج: بيش از 84 درصد شركت‌كنندگان از ناامني غذايي رنج مي‌بردند. آن‌ها ناامني غذايي را در خرده مقياس‌هاي خانوار (96%)، بزرگسال (93%) و كودك (7/84) گزارش كردند. ناامني غذايي در ميان زنان سرپرست خانوار، زنان بي‌سواد و كساني كه به‌صورت غيرقانوني در ايران حضور داشتند، به‌طور معناداري شايع‌تر بود. بحث و نتيجه‌گيري: اگرچه شركت‌كنندگان در اين مطالعه از سازمان‌هاي مردم نهاد خدمت دريافت مي‌كردند، شيوع ناامني غذايي به‌طور قابل توجهي بالا بود. لازم است سياستگذاران به برنامه‌هاي دسترسي به غذا، صرف نظر از قانوني بودن مهاجرت زنان افغان توجه بيشتري مبذول دارند.

Introduction: Despite the Afghan immigrant longstanding presence in Iran, they remain excluded from key aspects of social, political and economic life in the country. Afghan immigrants are a potentially vulnerable group and women and children could be at risk of food insecurity. Methods: A cross-sectional study was conducted to determine the prevalence of food insecurity among Afghan immigrant women in Farahzad and Shahrerey. 150 Afghan immigrant women who were registered in four non-governmental organizations participated in the study and filled out the Radimer-Cornell food insecurity questionnaire. The Mann–Whitney U and Kruskal Wallis test were used to analyze data. Results: More than 84% of participants were suffering from food insecurity. They reported food insecurity in subscales of household (96%), adult (93%) and child (84.7%). Food insecurity was significantly more prevalent among female-headed households, women who were illiterate and those with illegal residential status. Conclusions: Although participants in this study had been served by NGOs, the prevalence of food insecurity was relatively high. Policy makers need to consider the food access programs regardless of the legality of Afghan women's immigration.