بررسي ارتباط اختلال خواب با شاخص توانايي انجام كار در كارگران يكي از واحدهاي مناطق نفت خيز جنوب

Assessment of the relationship between sleep disorder and the ability to do work in workers in one of the oil-rich southern regions

مقدمه: خواب آلودگي روزانه شايع ترين تظاهر روزانه اختلالات تنفسي حين خواب است كه بر روي عملكرد رفتاري و شناختي افراد تاثير منفي زيادي مي‌گذارد. بيماراني كه از اين اختلالات رنج مي‌برند در مقايسه با افراد سالم در معرض افزايش ريسك ابتلا به خواب آلودگي افراطي روزانه، عوارض عصبي رواني و هم چنين افزايش احتمال تجربه تصادفات رانندگي و حوادث شغلي هستد كه اين موارد مي‌توانند توانايي انجام كار در كارگران را كاهش دهند. WAI (Work Ability Index) يك شاخص مهم و ساده جهت اندازه‌گيري توانايي انجام كار در كارگران است كه به طور عيني مي تواند تعادل بين نياز كار و توانايي انجام كار در كارگران را اندازه‌گيري نمايد. روش بررسي: اين مطالعه به صورت مقطعي و بر روي 224 پرسنل يكي از واحدهاي مناطق نفت خيز جنوب كه به صورت تصادفي انتخاب شده اند انجام شده است. از تمام شركت‌كنندگان خواسته شد تا دو پرسشنامه ESS (Epworth Sleepiness Scale) و WAI را تكميل نمايند. كسب نمره بيشترو مساوي 13 براي پرسشنامه ESS به عنوان معيار خواب آلودگي مفرط روزانه و كسب نمره كمتر و مساوي 36 براي پرسشنامه WAIبه عنوان توانايي انجام كار ضعيف در نظر گرفته شد. نتايج: ميانگين شاخص WAI در افراد مورد مطالعه (48/5±22/40) و ميانگين امتياز خواب آلودگي روزانه ESS (4±99/6) به دست آمد. نتايج آزمون‌هاي آماري نشان داد كه بين خواب آلودگي مفرط روزانه و توانايي انجام كار در گروه‌هاي سني مختلف همبستگي (21/0- = r ) معني‌دار وجود دارد (05/0>P). نتيجه‌گيري: ميانگين شاخص WAI اين مطالعه در سطح قابل قبول قرار داشت (36

ntroduction: Daytime sleepiness is the most common daily manifestations of obstructive sleep apnea disorder that have a negative impact on many people's cognitive and behavioral performance. Patients who suffer from these disorders compared with healthy people exposed to increased risk of neuropsychiatric complications, driving accidents and occupational accidents that can reduce workers' ability to work. WAI (Work Ability Index) is an important and simple indicator that it can objectively measure the balance between work demand and the ability to work in workers. Methods: This cross-sectional study has been done on 224 personnel in one of the South oil fields that have been randomly selected. All participants were asked to complete two questionnaires ESS (Epworth Sleepiness Scale) and WAI. The score of ≤ 13 for ESS questionnaire is considered as excessive daytime sleepiness and the score of ≥ 36 for WAI questionnaire was considered as poor ability to work. Results: The mean index of WAI in this study was 40.22±5.48 and the mean score of ESS was 6.99 ± 4. The results of the statistical tests showed that there was a significant correlation between excessive daytime sleepiness and the ability to work in different age groups (p<0.5). Conclusion: In this study, the WAI index was at an acceptable level (36