اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر معناي زندگي و احساس تنهايي نوجوانان مراكز شبه خانواده

The‌ Effectiveness of Acceptance and Commitment Based Treatment on Meaning of Life and Feeling Lonely of Adolescents in the Alternative Care Center

مقدمه: خانواده، بزرگترين و اصلي‌ترين نقش تربيتي در جوامع را ايفا مي‌كند، به نحوي كه والدين به‌عنوان اركان بنيادي اين نهاد، رشد اجتماعي و عاطفي فرزندان را ميسر مي‌سازند. آن چيزي كه نقش خانواده را پررنگ ‌تر مي‌نمايد آثار سوء رشدي، تربيتي، رفتاري، اجتماعي و شخصيتي بر فرزندان مي‌باشد. در اين مطالعه تاثير مداخله پذيرش و تعهد بر معناي زندگي و احساس تنهايي نوجوانان بي و بدسرپرست مستقر در مراكز شبه خانواده بررسي شده ‌است. روش: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني با گروه كنترل و دوره‌ي پيگيري بود. جامعه‌آماري پژوهش شامل كليه نوجوانان بي و بدسرپرست مستقر در مراكز شبه خانواده شهر اصفهان در سال 1394 بود. سي نوجوان در اين پژوهش شركت كردند (گروه آزمايش پانزده نفرو گروه كنترل پانزده نفر) گروه آزمايش در هشت جلسه يك ساعته تحت درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. ‌داده‌ها با استفاده از مقياس‌هاي احساس تنهايي UCLA (راسل و همكاران،1980) و مقياس معناي زندگي (وانگ،2012) قبل از مداخله، پس از مداخله و در پيگيري جمع‌آوري شدند. آزمون تحليل واريانس اندازه‌هاي تكراري براي بررسي نتايج به‌كار گرفته شدند. نتايج: تحليل داده‌هاي پژوهشي حاكي از آن بود كه درمان مبتني بر پذيرش وتعهد، احساس تنهايي را در اعضاء گروه آزمايش به‌طور معناداري كاهش و معناي زندگي را در آن‌ها افزايش داده است.(001/≥P) اين تغييرات در مرحله پيگيري نيز پايدار بود. بحث و نتيجه‌گيري: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد با تقويت حس پذيرش نسبت به وقايع ناخواسته زندگي، قدرت انطباق و تعهد به آينده، ميزان سازگاري و اميد را افزايش مي‌دهد. لذا اين مداخله مي‌تواند براي افزايش معنا در زندگي و كاهش احساس تنهايي در ميان اين گروه از نوجوانان به‌كار گرفته شود.

Introduction: Family plays the most important educational role in the societies, in a way that parents as the fundamental pillars of this institution provide the social and emotional growth of the childs. What highlights the family role is the negative developmental, educational, behavioral, social and personality effectson children. The present study aimed to survey the effectiveness of acceptance and commitment on the meaning of life and the feeling lonely of parentless or with irresponsible parents adolescents in the alternative care. Methods: This study was a clinical trial with control group. Thestatistical population of this study was included all of the parentless or with irresponsible parents adolescent in alternative care Isfahan in 2015.Test group received eight sessions of one-hour group therapy based on acceptance and commitment while the control group received no intervention. Data were collected using the attitude UCLA Loneliness Scale (Russell, 1980) and the Meaning of Life Scale (Wong, 2012). Repeated measures analysis of variance analysis was used to evaluate outcomes. Results: Thirty parentless or with irresponsible parents adolescent were participated in this research (test group, n=15 and control groups, n=15). Data analysis of the study showed that the treatment based on acceptance and commitment has significantly reduced the loneliness filling among the test group members and has increased the meaning of life among them.(P≤0.001) These changes were stable in the follow-up stage. Conclusions: Treatment based on acceptance and commitment increases the compliance power and commitment to the future by increasing the sense of acceptance towards the unwelcome events of life and increases the amount of adaptability and hope. Therefore, this intervention could be used for increasing meaning of life and the loneliness feeling the among this group.