اثر روغن هسته انگور بر ميزان اضطراب و فعاليت هاي حركتي رت هاي نر بالغ نژاد ويستار

Evaluation of the Effects of Grape Seed Oil on the Anxiety Level and Motor Coordination of Male Wistar Rats

سابقه و هدف: اضطراب يك بيماري رايج در جامعه مي باشد كه نوروترانسميترهاي متعددي در آن دخيل مي باشند. استفاده از داروهاي شيميايي براي درمان اين بيماري با عوارض جانبي بيشماري همراه است. هدف از مطالعه حاضر بررسي خواص ضد اضطرابي روغن هسته انگور بر موش‌هاي صحرايي نر در مدل ماز بعلاوه‌اي مرتفع است. مواد و روش­ها: در اين مطالعه تجربي رت­ها در محدوده وزني 250-300 گرم به 5 گروه آزمايشي 8 تائي تقسيم و روغن هسته انگور 5 روز متوالي به روش گاواژ تجويز و تست‌هاي رفتاري 30 دقيقه پس از گاواژ انجام شد. خصوصيات ضد اضطرابي روغن هسته انگور توسط مدل ماز بعلاوه‌اي مرتفع و تعادل حركتي با استفاده از دستگاه روتارود بررسي شدند. پس از تست­هاي رفتاري، از قلب حيوانات تحت بي هوشي عميق خونگيري شد و پس از جدا كردن سرم تست ظرفيت آنتي اكسيداني انجام شد. يافته­ ها: در گروههاي دريافت كننده روغن هسته انگور با دوزهاي 50 (2/1±15)، 100(1/8±21/5) و 200(1/8±27/5) ميليگرم بر كيلوگرم وزن بدن، تعداد دفعات ورود به بازوي باز در مقايسه با گروه كنترل به طور معني داري افزايش يافت (0/008=p، 0/005=p و 0/008=p). همچنين روغن هسته انگور با دوز 200(95/17±177/5) ميليگرم باعث افزايش معني داري در مدت زمان ماندن در بازوهاي باز شد(0/023=p). ظرفيت آنتي اكسيداني سرم خون در گروههاي دريافت كننده روغن هسته انگور به ميزان چشمگيري بيشتر بود. نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه، روغن هسته انگور ممكن است از طريق مهار استرس اكسيداتيو باعث كاهش ميزان اضطراب در موش هاي صحرايي نر در مدل ماز به علاوه مرتفع شود.

BACKGROUND and OBJECTIVES: Anxiety is a common psychological disorder in developing societies, in which several neurotransmitters are involved. Use of pharmaceutical drugs in the treatment of anxiety has been associated with numerous side effects. This study aimed to evaluate the anxiolytic effects of grape seed oil on male rats in the elevated plus maze (EPM) model. METHODS: This experimental study was conducted on rats weighing 250- 300 grams divided into five groups of eight. Animals were administered with grape seed oil via gavage for five consecutive days, and behavioral tests were carried out 30 minutes after the intervention. Anxiolytic properties of grape seed oil were evaluated using the EPM model, and motor coordination of rats was assessed using the Rotarod apparatus. After behavioral evaluations, the animals were deeply anesthetized, and blood samples were obtained from their heart. After the extraction of blood serum, the antioxidant capacity test was performed. FINDINGS: In animals administered with grape seed oil at doses of 50 (15±2.1), 100 (21.5±1.8), and 200 (27.5±1.8) milligram per kilogram of body weight, the number of open arm entries in EPM increased significantly compared to the control group (p=0.008, p=0.005, p=0.008). Moreover, gavage of grape seed oil at the dose of 200 mg/kg (177.5±95.17) significantly increased the time spent in the open arms of EPM (p=0.023). In addition, serum antioxidant capacity was significantly higher in rats receiving grape seed oil compared to control subjects. CONCLUSION: According to the results of this study, grape seed oil could be effective in the reduction of anxiety levels through the inhibition of oxidative stress in rats in the EPM model.