اثربخشي آموزش مهارت‌هاي فرزند پروري مثبت بر خودكارآمدي والدگري و مشكلات رفتاري كودكان در زنان سرپرست خانوار شهر يزد

The Effectiveness of Positive Parenting Skills Training on Parental Self-Efficacy and Children's Behavioral Problems in Female-Headed Households in City of Yazd

مقدمه: بسياري از والدين، شناخت كافي از خودكارآمدي والدگري ندارند و از مهارت كافي براي مديريت صحيح مشكلات رفتاري كودكان برخوردار نيستند. در صورت آموزش صحيح مهارت فرزندپروري مثبت به والدين مي‌توان چنين مشكلاتي را كاهش داد. به همين منظور، هدف پژوهش، تعيين اثربخشي آموزش مهارت‌هاي فرزند پروري مثبت بر خودكارآمدي والدگري و مشكلات رفتاري كودكان زنان سرپرست خانوار شهر يزد بود. روش: اين پژوهش از نوع نيمه‌تجربي (پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل) بود. جامعه‌ي‌آماري شامل كليه زنان سرپرست خانوار شهر يزد در سال 1394 بود كه از بين آن‌ها سي نفر به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل (پانزده نفر براي هر گروه) قرار گرفتند. مداخله آموزشي بر اساس بسته آموزشي مهارت فرزند پروري مثبت ساندرز به‌مدت هشت جلسه براي گروه آزمايش (هر جلسه 45 دقيقه به‌مدت دو ماه) اعمال شد. از پرسشنامه‌هاي خودكارآمدي والدگري دومكا و همكاران (1996) و پرسشنامه مشكلات رفتاري راتر (1975) به‌عنوان پيش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. داده‌هاي پژوهش با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيره در نرم‌افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. نتايج: براساس يافته‌ها، مهارت‌هاي فرزند پروري مثبت بر خودكارآمدي والدگري تأثير دارد، اما بر مشكلات رفتاري كودكان تأثيري ندارد. (0/05>P) بحث و نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد كه مي‌توان آموزش فرزند پروري مثبت را به‌عنوان روش انتخابي افزايش خودكارآمدي والدگري زنان به‌كار برد، اما از اين ‌روش در كاهش مشكلات رفتاري كودكان به تنهايي نمي‌توان استفاده كرد.