اثربخشي روان‌درماني وجودي به شيوه گروهي بر بهزيستي روان‌شناختي و تحمل آشفتگي معلولين جسمي‌حركتي

Effectiveness of Existential Group Psychotherapy on Psychological Well-Being and Distress Tolerance of Physical-Motor Disabled

مقدمه: معلولين يكي از اقشار جامعه‌اند كه به لحاظ موقعيتشان بيشترين نياز را به حمايت دارند. كنار آمدن با اين شرايط براي اكثر آنان دشوار مي‌باشد. زيرا معلوليت سلامت و بهزيستي روان‌شناختي آن‌ها را تحت تاثير قرار مي‌دهد.‌ اين پژوهش نيز با هدف تعيين اثربخشي روان‌درماني وجودي به شيوه گروهي بر بهزيستي روان‌شناختي و تحمل آشفتگي معلول جسمي‌حركتي انجام شده است. روش: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون وپس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه‌ي‌آماري اين پژوهش تمامي معلولين جسمي‌حركتي منطقه دو شهر تهران در سال 1395 بود. به‌منظور انجام اين پژوهش، شصت نفر از معلولين جسمي‌حركتي مركز توانبخشي معلولين جسمي رعد كه مايل به همكاري بودند، با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش وكنترل(سي نفر، هرگروه) جايگزين شدند. گروه آزمايش هشت جلسه نود دقيقه‌اي تحت درمان وجودي به شيوه گروهي قرار گرفتند و گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكرد. پرسشنامه‌هاي بهزيستي روان‌شناختي ريف و تحمل آشفتگي سيمون و گاهر در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون توسط هر دوگروه تكميل گرديد. داده‌هاي حاصل با روش تحليل كوواريانس و به كمك نرم افزار SPSS20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل در متغير بهزيستي روان‌شناختي در پس‌آزمون تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين يافته‌ها نشان داد كه بين دو گروه در تحمل آشفتگي تفاوت معناداري وجود دارد.(P<0/01) بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل پيشنهاد مي‌شود از اين درمان جهت بهبود بهزيستي روان‌شناختي و تحمل آشفتگي معلولين جسمي‌حركتي در مراكز كلينيكي و درماني استفاده كنند.

Introduction: People with disabilities, in terms of their position, are one of the society groups who are in greatest need of support. Because disability affects people health and psychological well-being, for most of them coping with this condition are difficult. This research aimed to investigate the effectiveness of existential group psychotherapy on psychological well-being and distress tolerance of physical-motor disabled. Methods: Method of this study was quasi-experimental with pretest-posttest and a control group. Statistical population of this study was all physical-motor disabled people in region two of Tehran, in 2015. Among whom sixty clients of Raad physical-motor disabled rehabilitation center who were willing to cooperate, selected and randomly assigned to two groups(experimental and control groups; thirty persons each), as the accessible sample. The experimental group received eight sessions(ninety minutes each) but the control group received none. As pretest and posttest, Well-being scale(1989) and Simons and Gohler distress tolerance questionnaires were administered to both groups. The data were analyzed by analysis of covariance by SPSS20 software. Results: Results showed that there was significant difference between two groups in distress tolerance;(P<0.01) and significant difference between two groups in psychological well-being at posttest.(P<0.01) Conclusions: Regarded to results of this research; it's suggested that counselors, therapists, and clinical psychologist could use existential group psychotherapy method; to improve psychological well-being and distress tolerance of physical-motor disabled.