عنوان مقاله :
سيماي پيامبر (ص) در مثنوي مولانا
عنوان به زبان ديگر :
The Description of the Holy Prophet in Mawlavi’s Masnavi
پديد آورندگان :
جعفريان، جواد پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى , حيدري، پرويز دانشگاه اصفهان
كليدواژه :
مولانا , كمال , مثنوي , محمد (ص ) , سيرت , عشق
چكيده فارسي :
آشنايي عميق مولانا با معارف اسلامي (قرآن و تفاسير و احاديث رسول) و غور ايشان در
آن ها، باعث شده است كه در مثنوي از داستان پيامبران، به ويژه از سيرت حضرت رسول (ص) با تنوع و گستردگي فراوان بهره ببرد. پيامبر از نور حق است و هم جنس ملك و عقل، كردار و گفتارش در حيطه ي قدرت و تصرف حق است و از غيب آگاه. عل تهاي دروني (نفس) انسان را م يشناسد و پيروي از ايشان
موجب بيداري انسان ها از خواب غفلت و كمال انسان هاست. ثناي او، ثناي خداست، بدين جهت
ممدوح حقيقي عارفان است. عشق حق با او همراه است و در همه جا، وجه الله را م يبيند.
آيينه اي است كه هر كس چه كافر و چه مؤمن، در او بازتاب حال و آينده خويش را مشاهده
م يكند. ياريگر و شفيع مسلمان و غير مسلمان است. سنت ايشان در زندگي فردي و اجتماعي
الگوي حسنه ي معتقدان به اوست. عاطفي ترين قسمتي كه مولانا در مثنوي به حضرت رسول (ص) پرداخته.