عنوان مقاله :
بررسي تأثير برنامه آموزشي بر مهارت‌هاي ارتباطي ميان فردي بهورزان دانشگاه علوم پزشكي سمنان
عنوان به زبان ديگر :
Effects of health education program on Behvarz's interpersonal communication skills in Semnan University of Medical Sciences
پديد آورندگان :
معتقد لاريجاني، زهرا دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت , وكيلي، محمدمسعود دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني زنجان - دانشكده بهداشت - گروه آموزش و ارتقاي سلامت , غفراني‌پور، فضل‌الله دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت , ميرمحمدخاني، مجيد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سمنان - مركز تحقيقات عوامل اجتمايي موثر بر سلامت - دانشكده پزشكي - گروه پزشكي اجتماعي
كليدواژه :
ارتباط , برنامه آموزشي , روابط بين فردي , كاركنان بهداشتي , دانشگاه علوم پزشكي سمنان
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: بسياري از صاحب‌نظران، توانايي برقراري ارتباط صحيح را از مهم‌ترين ويژگي‌هاي كاركنان بهداشتي- درماني مي‌دانند. آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بيماران، مي‌تواند نقش مهمي در ارتقاي كيفيت خدمات و مراقبت داشته باشد. آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بايد جزئي از برنامه آموزش كاركنان بهداشتي باشد. پژوهش حاضر را با هدف بررسي تأثير برنامه آموزش بهداشت بر ارتقاي مهارت‌هاي ارتباطي ميان فردي بهورزان دانشگاه علوم پزشكي سمنان در سال 1391 طراحي و اجرا شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربي تعداد كل 70 نفر از بهورزان شاغل در خانه‌هاي بهداشت تحت پوشش چهار شهرستان سمنان و مهديشهر (34 نفر)، گرمسار و آرادان (36 نفر) وارد مطالعه شدند و در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. مرحله اول گردآوري داده‌ها به صورت خودارزيابي با استفاده از پرسش‌نامه محقق ساخته، در هر دو گروه مداخله و كنترل و به طور هم‌زمان، به اجرا درآمد. سپس مداخله آموزشي طي چهار هفته متوالي، شامل دو كارگاه آموزشي يك روزه در هفته‌هاي اول و دوم، يك جلسه ايفاي نقش، رفع اشكالات افراد گروه مداخله در هفته چهارم بود. جهت افراد گروه كنترل مداخله آموزشي اجرا نشد. گردآوري داده‌ها 8 هفته پس از اتمام مداخله آموزشي و با استفاده از پرسش‌نامه كتبي مشابه آزمون اوليه، به طور هم‌زمان و در هر دو گروه مداخله و كنترل اجرا شد. يافته‌ها: قبل از مداخله، ميانگين نمرات مهارت‌هاي ارتباطي عمومي و مهارت ارتباطي بازخورد، در دو گروه مداخله و كنترل داراي تفاوت آماري معني‌دار بودند، ولي در بقيه مهارت‌هاي ارتباطي چنين اختلافي مشاهده نشد. با وجود اين در مرحله بعد از مداخله، ميانگين نمرات تمامي مهارت‌هاي ارتباطي و اختصاصي از اختلاف آماري معني‌دار برخوردار شدند و مقدار اين اختلاف در دو مهارت ارتباطي عمومي و مهارت اختصاصي بازخورد، در مقايسه با مرحله قبل از مداخله، بيش‌تر بود. نتايج آزمون آماري تي زوج نشان مي‌دهد كه در گروه مداخله، در همه مهارت‌ها (به جز مهارت گوش دادن فعال و مهارت تحسين و تشويق بعد از مداخله افزايش معني‌دار رخ داده است ولي در گروه كنترل هيچ تغييري رخ نداده است. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه طراحي و اجراي برنامه آموزشي مهارت‌هاي ارتباطي ميان فردي، مي‌تواند به ارتقاي مهارت‌هاي ارتباطي بهورزان هم در بعد عمومي و هم در ابعاد اختصاصي منجر شود
چكيده لاتين :
Introduction: The important of effective interpersonal communication in professional contexts is now widely recognised. Interpersonal Communication skills are an important component of the health worker training program. The main aim of this study was to assess the effects of Communication Skills training program among Behvarz of health house in Semnan University of Medical Sciences. Materials and Methods: This quasi-experimental study was conducted on 70 Behvarz of health house in Semnan which divided into intervention group (n=34) and control group (n=36). Every 34 Behvarz of
intrvenion group were educated within 8 weeks. The intervention group participated in an educational program on communication skills, compared to the control group. Data collection was performed both prior to and 8 weeks after the intervention using a self-report type questionnaire. Results: The results showed that the average scores of interpersonal communication skills in the intervention group significantly increased compared to control group.
Conclusion: Findings of this study indicates that a health education program could have an important role in improving the communication skills of health workers.
