بررسي رابطۀ سرمايۀ اجتماعي با توسعۀ كارآفريني سازماني (مطالعۀ موردي: ايران خودرو)

The Relationship between Social Capital and Organizational Entrepreneurship Development: A Case Study of Iran Khodro

پژوهش حاضر با هدف شناسايي تأثير سرمايۀ اجتماعي (اعتماد، هنجارها و شبكه­ هاي اجتماعي) بر توسعۀ كارآفريني سازماني انجام گرفته است. در اين پژوهش، از مؤلفه­ هاي نظريۀ سرمايۀ اجتماعي نهاپايت و گوشال (1976) و مولفه­ هاي نظريۀ آنتونيك و هيسريچ (2003) دربارۀ كارآفريني سازماني استفاده شده است. روش بررسي توصيفي همبستگي و تلفيقي از روش كتابخانه‌اي و ميداني است. در بررسي ميداني 372 نفر از كاركنان (كارگران، كارگران ماهر، مسئولان مياني و مديران) شاغل در شركت ايران خودرو، در سال 1392، با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ ساخته سرمايۀ اجتماعي (نهاپايت و گوشال، 2002) و پرسش‌نامۀ محقق‌ ساخته براي ابعاد هفتگانۀ كارآفريني سازماني (آنتونيك و هيسريچ 2003) به روش نمونه‌گيري سهميه‌اي متناسب انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده‌ها در دو سطح توصيفي (ميانگين) و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، آزمون ميانگين، رگرسيون خطي دومتغيره) صورت گرفت. نتايج نشان داد كه بين سرمايۀ اجتماعي و ابعاد پنجگانۀ آن با ميزان كارآفريني سازماني رابطۀ مستقيم وجود دارد. نتايج آزمون رگرسيون خطي نشان داد بين دو متغير سرمايۀ اجتماعي و ميزان كارآفريني سازماني، رابطۀ خطي وجود دارد و سرمايۀ اجتماعي سازماني توانايي پيش‌بيني 21 درصد از تغييرات واريانس كارآفريني سازماني را دارد. نتايج به‌ صورت كلي نشان مي‌دهد، كارآفريني سازماني، به‌عنوان سازه‌اي تلفيقي (تكنولوژيكي ـ مديريتي ـ اجتماعي) از كميت و كيفيت سرمايۀ اجتماعي و مؤلفه‌هاي آن تأثير مستقيم مي‌پذيرد.

This study aims to identify the relationship between social capital (trust, norms and social networks) and organizational entrepreneurship development. In this study the components of Nahapiet and Ghoshal’s social capital theory and Antonich & Hisrich’s theory about organizational entrepreneurship were used. The research method was descriptive correlation and a combination of documentary and field methods. In the field analysis, 372 employees working in Iran Khodro Industrial Group in 2014 participated by filling out a researcher made-questionnaire of social capital (Nehapiet & Ghoshal, 2002) and a researcher-made questionnaire for the seven dimensions of organizational entrepreneurship (Antonich & Hisrich, 2003). Participants were selected and studied using the quota sampling method. Data analysis was done at two levels of descriptive (mean) and expressive (Pearson correlation coefficient, Mean test and binary linear regression). The results showed a direct relationship between social capital and its five dimensions and the rate of organizational entrepreneurship. The results of linear regression test indicated a linear relationship between the two variables of social capital and the rate of organizational entrepreneurship while social capital had the potential of predicting 21 percent of changes in organizational entrepreneurship. Overall, the results showed that organizational entrepreneurship, as a syncretistic construct (technological, managerial and social), is subject to the quality and quantity of social capital and its dimensions.