اثر بخشي مداخله درمان رشدي‌عصبي بر مهارت‌هاي حركتي و فعاليت‌هاي زندگي روزمره كودكان پيش‌دبستاني با نشانگان داون

The Effectiveness of Neuro-Developmental Treatment Intervention on Motor Skills and Activities of Daily Living of Preschool Children with Down Syndrome

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير درمان رشدي‌عصبي بر مهارت‌هاي حركتي و فعاليت‌هاي زندگي روزمره كودكان پيش‌دبستاني با نشانگان داون انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌آماري اين پژوهش شامل همه كودكان پيش‌دبستاني با نشانگان داون شهر شيراز بود كه در سال تحصيلي 1394-1393 در مراكز ويژه كودكان با كم‌تواني‌‌ ذهني زير نظر سازمان آموزش و پرورش استثنايي به آموزش و تحصيل اشتغال داشتند كه از بين آن‌ها نمونه‌اي به حجم بيست و چهار نفر به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و به‌طور تصادفي در گروه آزمايش و كنترل( هر گروه دوازده نفر)جايگزين شدند. از هر دو گروه پيش‌آزمون به‌عمل آمد و گروه آزمايش درمان رشدي‌عصبي را در پانزده جسله دريافت كرد در حالي كه به گروه كنترل اين برنامه ارائه نشد. در پايان براي هر دو گروه پس‌آزمون اجرا شد. براي سنجش مهارت‌هاي حركتي از آزمون ليكلن-اوزرتسكي و براي سنجش فعاليت‌هاي زندگي روزمره از مقياس سنجش فعاليت‌ها در كودكان استفاده شد. داده‌هاي گردآوري شده با استفاده از آزمون تحليل كواريانس تحليل شد. براي تحليل داده‌ها از نرم افزارآماري SPSS21 استفاده گرديد. نتايج: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات مهارت‌هاي حركتي و فعاليت‌هاي زندگي روزمره در گروه آزمايش افزايش يافته است.(01/>P) بحث و نتيجه‌گيري: يافته‌ها بيانگر تأثير درمان رشدي‌عصبي بر مهارت‌هاي حركتي و فعاليت‌هاي زندگي روزمره كودكان پيش‌دبستاني با نشانگان داون بود. بنابراين پيشنهاد مي‌شود با طراحي و اجراي برنامه درمان رشدي‌عصبي جهت بهبود مهارت‌هاي حركتي و فعاليت‌هاي زندگي روزمره كودكان پيش‌دبستاني با نشانگان داون اقدام شود.

Introduction: The aims of this study was to investigation of the effect of neuro-developmental therapy on motor skills and activities of daily living of preschool children with down syndrome. Methods: Study procedure was quasi-experimental with pretest-posttest design with control group. The statistical population of this research includes all preschool children with down syndrome in Shiraz city in academic year 2014-2015. The sample size was twenty-four children with down syndrome whome were selected by in convenience sampling method and randomly assigned into experimental and control groups. Such as each group consist of 12 students. Both groups assessed pre-test.The experimental group received neuro-developmental therapy in fifteen sessions while control group did not. After completion of intervention period for experimental group; the post test was administered for both groups. The Lincoln-Ozretski’s Motor Development Scale and Activities Scale for Kids were administered to assess the motor skills and activities of daily living. Results: The data analyses by ANCOVA showed that there were significantly increase in the mean scores of motor skills and activities of daily living in experimental group. Conclusions: Findings indicated that neuro-developmental therapy lead to improve motor skills and activities of daily living of preschool children with down syndrome. Therefore, it is proposed to design and implement neuro-developmental therapy in order to increase of motor skills and activities of daily activity of preschool children with down syndrome.