برآورد عرضه كار زوجين در خانوار براساس الگوي واحد (UM)

امروزه تبيين رفتار اعضاي خانوار به عنوان جعبه سياه[1] در نظر گرفته نشده و تعاملات بين اعضاء مي‌تواند بر فرآيند رفتار مصرف، اشتغال و به تبع آن‌ها بر رفاه خانوار تاثيرگذار باشد. هدف تحقيق حاضر، برآورد و بررسي توابع عرضه ساعات كار زوجين هر دو شاغل و داراي درآمد غيركاري (متفرقه) براساس الگوي واحد[2]  با استفاده از اطلاعات هزينه درآمد خانوار شهري و روستايي در سال  1392 است.  روش تخمين براساس روش گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) و استفاده از روش دو مرحله‌اي هكمن[3]  با فرض درونزايي و حل تورش نمونه متغير دستمزد است. يافته‌ها نشان مي‌دهد در الگوي عرضه كار زنان متاهل، ضريب معكوس نسبت ميلز[4]  منفي و معنادار است، بنابراين، محاسبه اين متغير توسط روش دو مرحله‌اي هكمن موجب سازگاري در نتايج مي‌شود. كشش دستمزد خودي هر دو زوج، مثبت و معنادار و از اين زاويه توابع عرضه كار زوجين در نمونه بررسي شده شكل استاندارد دارد. بررسي كشش هاي متقاطع  نشان مي‌دهد اوقات فراغت زوجين مكمل است. مطابق با مباني نظري، افزايش درآمد غيركاري بر عرضه ساعات كار زوجين اثر منفي و معنادار دارد.