بررسي آثار فناوري اطلاعات و ارتباطات بر زنجيره توليد كالاها و خدمات ايران با استفاده از جدول داده ستانده

فناوري اطلاعات و ارتباطات (فاوا) به عنوان يك فناوري با كاربردهاي عام موجب افزايش كارايي و رشد بخش‌هاي مختلف اقتصادي مي‌شود. كشور ايران به عنوان يك كشور نيمه‌صنعتي و در حال توسعه در سال‌هاي اخير سرمايه‌گذاري‌هاي به نسبت زيادي در زمينه فاوا انجام داده است، اما آثار اين سرمايه‌گذاري و ارتباط آن با ساير بخش‌هاي اقتصادي مشخص نيست. در اين مقاله، روابط متقابل فاوا و بخش‌هاي توليدي كشور با استفاده از جدول داده ستانده براي اقتصاد ايران بررسي شده است. همچنين رتبه فاوا در ميان ساير صنايع كشور از نظر اولويت سرمايه‌گذاري تعيين شده و فاصله اثربخشي سرمايه‌گذاري در بخش فاوا با استفاده از شاخص ميانگين طول انتشار به دست آمده است. براي اين كار، جدول به‌روز شده 71 بخشي سال 1390  به صورت يك جدول 37 بخشي تنظيم شده و بخش فاوا به صورت مجزا از آن استخراج شده است. نتايج جدول نشان مي‌دهد بخش توليد كالايي فاوا 8/1 درصد توليد كل كالاها و بخش خدماتي فاوا 3/1 درصد توليد كل خدمات را شامل مي‌شود. همچنين يك واحد افزايش در تقاضاي نهايي فناوري اطلاعات منجر به افزايش توليد به مقدار 63/1 واحد و يك واحد افزايش در تقاضاي نهايي فناوري ارتباطات منجر به افزايش توليد كل به ميزان 18/2 واحد خواهد شد. بيشترين اثر فاوا در بخش‌هاي توليدي صنعتي مربوط به صنايع غذايي، فلزات اساسي و توليدات شيميايي و در بخش‌هاي خدماتي مربوط به عمده فروشي، خرده فروشي، واسطه‌گري مالي و خدمات مسكن است. محاسبات مربوط به ميانگين طول انتشار نيز نشان مي دهد تغييرات در تقاضاي نهايي فاوا با يك فاصله به بخش خدمات و با دو فاصله به بخش توليدات صنعتي منتقل مي‌شوند.