بررسي ارتباط بين اشكال سرمايه و شادي در بين حاشيه‌نشينان و غيرحاشيه‌نشينان (مورد مطالعه: شهر تبريز)

The Relationship Between forms of Capital and Happiness Among the Marginalized and non-marginalized: A Case Study of Tabriz City

در دهه‌هاي اخير پژوهش در ابعاد و زواياي مثبت زندگي انسان­ها رو به فزوني نهاده و بي‌ترديد يكي از مهم‌ترين زمينه‌هاي زندگي بشر امروز شادي و شادكامي است.­­ در پژوهش حاضر ميزان شادي حاشيه‌نشينان و غيرحاشيه‌نشينان تبريز و رابطه آن با اشكال سرمايه‌ بررسي شده. در اين پژوهش از روش پيمايشي در بين 300 نفر (با فرمول كوكران) كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب ‌شده‌اند و براي اندازه‌گيري ميزان شادي از پرسشنامه شادي آكسفورد استفاده شده است. يافته‌ها حاكي از آن است كه ميزان شادي در بين افراد مورد مطالعه در حد متوسط رو به بالاست و اشكال سرمايه ‌(اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي) رابطه معناداري با شادي دارند. همچنين نتايج حاصل از رگرسيون نشان مي‌دهد كه متغيرهاي مستقل واردشده به مدل پژوهش 14 درصد از واريانس شادي را تبيين مي‌كنند. نتايج نشان مي‌دهد كه سرمايه اجتماعي و فرهنگي نقش اساسي بر ميزان شادي دارند. در كل براي افزايش شادي و بالا بردن بهزيستي ذهني افراد مورد مطالعه توجه سياست‌گذاري‌ها و برنامه‌ريزي‌ها بايد بيشتر روي سرمايه اجتماعي و فرهنگي متمركز بشود.­ هرچند براساس يافته‌ها، سرمايه اقتصادي نيز تعيين‌كننده است.

In recent decades, research on the positive aspects of human life has increased and undoubtedly one of the most important areas of today human life is joy and happiness. This study investigates the relationship between levels of happiness among marginalized and non-marginalized people of Tabriz and forms of their capital. In order to measure the happiness levels a survey applying an Oxford Happiness Questionnaire among 300 people through multistage cluster sampling was done. Findings show moderate to high levels of happiness among the subjects and different types of capital (social, cultural and economic) have significant and positive relationship with happiness. Also the regression results indicate that the independent variables were entered into the study explained 14% of the variance in happiness. Results suggest that social and cultural capital plays a major role in levels of happiness but economical capital has a little role in explanation of happiness among the marginal and non-marginalized in Tabriz. According to the findings economical capital is also significant and effective but in order to increase happiness and subjective well-being of study subjects, the focus of policy making and cultural planning should be more on social and cultural capital.