صدق تشبيه با ذكر ادات تشبيه از ديدگاه ابن طباطبا

يكي از ويژگي هاي بارز نقد ادبي در قرن چهارم هجري، آميختگي آن با علم بلاغت است. ابن طباطبا(332ق) به عنوان نماينده و پيشگام علم نقد در قرن چهارم، شعر را بر اساس بلاغت تشبيه، ارزيابي كرده است. لازمه شناختي درست از تحول و تطور علم نقد و بلاغت، بررسي دقيق ديدگاه هاي پيشگامان علم نقد و بلاغت، چون ابن طباطبا است. اين مقاله كه با هدف تبيين و تحليل ديدگاه ابن طباطبا در نقد تشبيه، بر اساس كتاب «عيار الشعر» به نگارش درآمد، مي كوشد تا به روش توصيفي، تحليلي به اين سوال پاسخ دهد كه هدف ابن طباطبا از صدق تشبيه با ذكر ادات تشبيه چيست؟ به اين منظور با مراجعه به متن كتاب «عيار الشعر» و استخراج آراي پراكنده ابن طباطبا كوشيديم تا ديدگاه وي را بر اساس منابع معتبر بلاغت، تبيين كنيم. از تحليل ديدگاه ابن طباطبا، اين نتيجه حاصل شد كه تأكيد وي به ذكر ادات تشبيه به دليل دعوت شاعران به نوآوري در تشبيه، نزديك شدن اغراق و غلو به حقيقت، عدم افاده معناي تشبيه بدون ادات و سرانجام تاكيد و مبالغه در تشبيه است.