كاركرد تكنيك ‌هاي سينمايي در شعر فاطمه ناعوت

شعر معاصر، براي برقراري ارتباطي مؤثرتر با مخاطب و به منظور تقويت زمينه‌هاي انتقال بهتر معنا مي‌كوشد از امكانات موجود در هنرهاي جديد، بهره‌برداري كند. از جمله اين امكانات، دستاوردها و امكانات هنر سينماست كه به طور خاص در شعر فاطمه ناعوت مصري (1952 ) مورد توجه است. او بر آن است تا با بهره‌گيري از زبان تصوير و با توجه به اقبال مخاطبان امروزي به هنر سينما از تكنيك‌هاي موفق به كار گرفته شده در اين عرصه سود برد؛ لذا ضمن حفظ اصالت زبان شعر، شيوه‌هاي روايت سينمايي را انتخاب كرده و علاوه بر آن از تكنيك‌هايي چون؛ ميزانسن، دكوپاژ، تدوين و... استفاده مي‌كند. اين نوشته كوشيده است تا از اين زاويه به شعر ناعوت نگريسته، موارد و كيفيت به‌كارگيري از اين دستاوردها را به روش توصيفي تحليلي مورد بررسي قرار دهد. نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد شعر ناعوت در اثر به‌ كارگيري امكانات موجود، ضمن توسعه و تنوع دايره حضور خود، در ايجاد رابطه‌اي مناسب‌تر با مخاطب نيز توفيق يافته است.