تحليل و بررسي تصاوير ( ايماژها ) در كودكانه در داستانهاي طارق البكري

تصوير يا (صورخيال) لفظي است كه در زبان اروپايي از آن به ايماژ تعبير شده است و يكي از مباحث بلاغي و عاملي مهم در پرورش تخيل است. زمينۀ اصلي آن را تشبيه، استعاره، مجاز و... تشكيل مي‌دهد. تصوير‌پردازي به شيوه‌هاي بياني گوناگون مانند مجاز، استعاره وغيره يكي از عوامل زيباشناسي است. طارق البكري يكي از نويسندگان كويتي حوزۀ ادبيات كودك است. وي بيش از پنج مجموعه داستان به چاپ رسانده است. اين مقاله برآن است، تا به بررسي و ارزيابي جايگاه تصوير در قصه‌هاي كودكانه طارق البكري بپردازد، روش پژوهش، به شيوۀ توصيفي و تحليلي و مطالعۀ كتابخانه‌‌اي و ارائۀ آمار و نمودار است. در اين پژوهش، نخست عوامل تصويرساز تعريف شده، سپس با ذكر نمونه‌هايي به تحليل و بيان زيبايي نهفته در آن پرداخته شده است. آگاه ساختن نويسندگان ادبيات كودك برخلق تصاوير هنري و خلاق، ضرورت پژوهش حاضراست. نتايج پژوهش حاضر نشان داد، اين نويسنده از دو زبان فاخر و فصيح، سرشار از تعابير ادبي مانند استعارۀ مكنيه، مجاز و... كه بسامد بالايي دارند بهره گرفته و پويايي را براي مخاطب به ارمغان آورده است، اين امر با وضعيت گروه سني هشت تا دوازده سال كه هنوز از تخيُّل بهره‌مندند؛ متناسب است. هم‌چنين طارق البكري براي تجسم و عينيت بخشي به مفاهيم اخلاقي كه مفاهيمي انتزاعي هستند، از آرايۀ تمثيل استفاده كرده است.