صاحب بن عباد و تأثير او بر زبان عربي و فارسي

صاحب فردي دانشمند و دانش‌دوست بود، به طوري كه در علوم مختلف صاحبنظر بوده است. او شاگرداني را تربيت كرد كه بعداً هر كدام به نوبه خود استادي بزرگ در علوم مختلف شدند. صاحب اگرچه ايراني و فارسي‌ زبان بود، ولي ادبيات عرب را كامل فرا گرفت به نحوي كه هم به زبان عربي سخن مي‌گفت و هم به زبان عربي كتابت مي‌نمود. علاقه وافري به يادگيري زبان عربي داشت و سعي مي‌كرد كه ديگران هم به اين زبان تكلم كنند. صاحب همانگونه كه به شعر و ادبيات عرب توجه كامل داشت، ذوق و رغبت بسياري نيز به شعر و ادبيات فارسي نشان مي‌داد. صاحب نه‌تنها ممدوح شعراي تازي‌ گوي بوده بلكه شعراي فارسي گوي نيز او را مدح مي‌گفتند. در اين نوشتار سعي شده شخصيت و نقش فعالانه او در كسب علم و بكارگيري صحيح آن به وجه احسن و همچنين خدمات ارزنده وي به ادب عربي و فارسي، براي كساني كه به علوم عربي و فارسي آشنايي داشته و مشتاق علم اندوزي و خدمت هستند معرفي شود.