بررسي برگردان اسلوب تأكيدي قصر با نفي (لا) و استثناء (إلّا) در برخي ترجمه‌هاي انگليسي قرآن بر اساس روش هم‌ارزي ساختاري هاوس

بررسي اسلوب تأكيد، به ‌عنوان يك مقوله ادبي-بلاغي در ترجمه‌هاي قرآن مي‌تواند اتفاق، اختلاف، رسايي يا نارسايي معادل‌هاي آن‌ها را براساس نظريات موجود در اين علم نشان دهد. با توجه به موقعيت اين اسلوب در زبان مبدأ، نقد و ارزيابي معادل‌هاي قصر براساس مؤلفه ساختاريِ الگوي متن‌گرايي هاوس مي‌تواند راه‌گشاي ترجمه دقيق‌تر در اين زمينه باشد. بررسي وجه تأكيدي مزبور در ترجمه‌هاي انگليسي شاكر، ايروينگ و هلالي-محسن‌خان با اين معيار كه بر گزينش ساختار هم‌ارز با متن مبدأ استوار است، علي رغم نشان دادن ضعف در برخي موارد، پرده از برخورد نسبتاً موفق آن‌ها در برقراري تعادل‌ مذكور بر مي‌دارد. در آيات مزيّن به قاعده قصر از طريق نفي (لا) و استثناء (إلّا)، با رعايت تكنيك‌هايي چون نفي صحيح، توجه به جايگاه مقصور و مقصورعليه و در ادامه اعمال تأكيد روي مقصورعليه، مي‌توان با استفاده از قيود تشديدي چون only ، merely و but قبل از معادل مقصور‌عليه، ترجمه مناسبي به لحاظ ساختار تأكيدي ارائه داد. گرچه اعجاز بياني قرآن، تفاوت‌هاي زبان‌شناختي و نقش خود مترجم در ترجمه متعادل و يا نامتعادل اين ادوات تأثير مشهودي دارد، اما با توجه به موقعيت زباني تأكيد در متن مبدأ، بهره‌گيري از روش ترجمه آشكار هاوس تناسب خوبي در اين حوزه ايجاد مي‌كند.