تاثير تمرينات پلايومتريك بر راستاي لگن و زانو در زنان فعال داراي والگوس پويا زانو

زمينه و هدف: والگوس دايناميك زانو حين كاهش شتاب و فرود در فعاليت‌هاي ورزشي عامل بسياري از آسيب‌هاي حاد و مزمن زانو مي‌باشد. هدف از انجام تحقيق حاضر بررسي تأثير تمرينات پلايومتريك بر راستاي لگن و زانو زنان مبتلا به والگوس دايناميك زانو بود. روش تحقيق: در اين كارآزمايي تصادفي كنترل‌شده 26 زن داراي والگوس دايناميك زانو به‌صورت تصادفي در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. زواياي والگوس زانو و دراپ لگن حين فرود تك با استفاده از روش ارزيابي دوبعدي محاسبه شد. در طول هشت هفته گروه كنترل تنها در فعاليت‌هاي روتين دانشگاه شركت داشتند در صورتي‌كه گروه تجربي در كنار تمرينات روتين، به‌مدت هشت هفته در تمرينات پلايومتريك شركت كردند. از مدل تركيبي تحليل واريانس با اندازه‌هاي تكراري براي تحليل داده‌ها استفاده شد (05/0 ≥P). يافته‌ها: پس از اجراي برنامه مداخله، زاويه والگوس زانو با انجام تمرينات در مقايسه با گروه كنترل بهبود معني‌داري داشت (05/0 ≥P). همچنين نتايج تحقيق تغيير معني‌داري را در زاويه دراپ لگن قبل و بعد در شركت در تمرينات در گروه‌هاي مورد مطالعه نشان نداد. نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق حاضر شواهدي مبني بر اثر مثبت تمرينات پلايومتريك بر كينماتيك اندام تحتاني و بهبود كنترل زانو در صفحه فرونتال در زنان ورزشكار داراي والگوس دايناميك زانو ارائه داد، از اين رو با توجه به نتايج اين تحقيق مي‌توان گفت هشت هفته تمرينات پلايومتريك در زنان ورزشكار با والگوس دايناميك زانو مي‌تواند عوامل خطر قابل تعديل آسيب ACL نظير عوامل بيومكانيكي را كاهش دهد.