آسيب شناسي تربيت بدني و ورزش مدارس با استفاده از مدل سه شاخگي

پژوهش حاضر با هدف آسيب‌شناسي تربيت بدني و ورزش مدارس ابتدايي استان خوزستان انجام شده‌است. در اين تحقيق كه به روش آميخته انجام شد، محققان با مراجعه به خبرگان حوزۀ ورزش دانش‌آموزي استان خوزستان، از طريق مصاحبۀ عميق به جمع‌آوري اطلاعات از آنان پرداختند و داده‌هاي حاصل از 25 مصاحبه به روش تئوري‌سازي داده‌بنياد كدگذاري و تجزيه‌و‌تحليل گرديد. سپس پرسشنامه‌اي مطابق با كدهاي بدست آمده طراحي شد. روايي پرسشنامه با تكنيك دلفي، توسط تعدادي از اساتيد و كارشناسان صاحب‌نظر و پايايي آن با آلفاي كرونباخ (α=0.804) مورد تاييد قرار گرفت. با توجه به جامعۀ تحقيق و مراجعه به جدول مورگان، با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي متناسب، پرسشنامه در ميان 280 نفر از معلمان تربيت‌بدني، كارشناسان تربيت‌بدني ادارات آموزش و پرورش و اعضاي هيئت علمي تربيت‌بدني دانشگاه‌هاي استان، توزيع و جمع‌آوري شد و با استفاده از نرم افزارهاي اس.پي.اس.اس و پي.ال.اس تحليل گرديد. طبق يافته‌هاي تحقيق به ترتيب عوامل سازماني، فردي و زمينه‌اي داراي بيشترين آسيب‌ها در حوزۀ تربيت‌بدني و ورزش مدارس بودند. در بين زيرشاخه‌هاي هر سه سطح، معلم تربيت‌بدني(سطح سازماني) داراي بيشترين آسيب و محيط زيست(سطح زمينه‌اي) داراي كمترين آسيب بودند. با توجه به اينكه آسيب‌هاي سطح سازماني بيشترين تاثير را بر توسعۀ تربيت بدني و ورزش مدارس داشته‌اند، لذا بازنگري وزارت آموزش و پرورش در برنامه‌ريزي، تخصيص منابع و تجهيز مدارس در اين راستا امري ضروري است. در سطح فردي، آموزش به خانواده ها و در سطح زمينه‌اي، ترويج فرهنگ گرايش به ورزش و گسترش ورزش همگاني از اقدامات لازم و مفيد به نظر مي‌رسند.