تأثير سطوح مختلف فعاليت شناختي بر هماهنگي حركتي درون‌فردي و بين‌فردي تكواندوكاران (پومسه)

هماهنگي جزء مهم اجراي موفقيت‌آميز حركات در زندگي روزمره و فعاليت‌هاي ورزشي است. هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير سطوح مختلف فعاليت شناختي بر هماهنگي حركتي درون‌فردي و بين‌فردي تكواندوكاران (پومسه) بود. جامعۀ آماري تحقيق حاضر پومسه روهاي مرد شهر تهران بودند كه از اين بين 30 پومسه رو انفرادي و30 پومسه رو تيمي با دامنۀ سني 17تا 30 سال انتخاب شدند و به‌صورت نمونۀ در دسترس در سه گروه كنترل، فعاليت شناختي ساده و فعاليت شناختي دشوار قرار گرفتند.گروه كنترل فقط تكليف هماهنگي حركتي و گروه شناختي تكليف دوگانه را انجام دادند. نتايج آزمون تحليل واريانس يكراهه براي هماهنگي حركتي دودستي (0.003=P) و دوپايي (0.04=P) در فاكتور زمان كل حركت (سرعت) و براي هماهنگي حركتي بين‌فردي (0.02=P) در فاكتور درصد خطا (دقت) تفاوت معناداري را بين گروه‌ها نشان داد كه با بررسي دوبه‌دوي گروه ها مشخص شد، گروه فعاليت شناختي ساده (0.003=P) و دشوار (0.001=P) در هماهنگي حركتي دودستي و گروه فعاليت شناختي دشوار در هماهنگي حركتي دوپايي (0.02=P) و بين‌فردي (0.01=P) عملكرد بهتري نسبت به گروه كنترل داشتند. پيشنهاد مي شود در كنار فعاليت هاي بدني استفاده از فعاليت هايي با سطح دشواري بالا نيز مدنظر قرار گيرد.