تحليل وتبيين فقهي، حقوقي و عرفاني توبه در اسلام

انسان به واسطه‌ اختياروعقل خدادادي، دربرابر رفتاروگفتارخويش مسؤوليت داردودرتخطي از كارهاي خلاف شرع، مجازات مي‌شود، در اين ميان گاهي عواملي وجود دارد مانندتوبه، موجب سقوط مجازات وعفووي مي‌گردد، توبه، يكي از موضوعات مهم اسلام است كه درشريعت، عرفان وقانون مجازات اسلامي جايگاه ويژه‌اي داردو در فقه جزايي اسلام، يكي از عوامل سقوط، عفو و تخفيف مجازات‌هاي حدي به جزء حد قذف مي‌باشد، رويكرد اين مقاله، تبيين اين مسأله است كه آياتوبه مي‌تواند با اين تئوري اسلامي درعمل موردپذيرش وقابل بهره‌برداري باشد؟ نگارندگان دراين مكتوب با روش تحقيق توصيفي- تحليلي و مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي، برآنندكه اين مسأله را درفقه وقانون مجازات اسلامي بارويكردعرفاني تحليل وتوجيه نمايند، يافته‌ها حاكي از رويكرد نوين قانونگذار در راستاي تحولاتقانون مجازات اسلامي92 است كه با پيش‌بيني نهاد توبه به عنوان يكي از عوامل سقوط مجازات، اين مفهومرا به صورتي قاعده‌مند وارد نظام كيفري ايران كرده است وچنان كه بانظرگاه شريعت وعرفان بررسي شود، نقش عملي توبه را دراصلاح، بازپروري ورشدمعنوي انسان مجرم، بيشتر نمايان مي‌سازدوبااين نگاه ومعيارهاي فقهي وعرفاني، قاضي آسان‌تر به احراز توبه وندامت واصلاح مجرم، دست مي‌يابد،