تمرين استقامتي افزايش بيان ناشي از ديابت نوروتروفين-5/4 را در ريشه‌هاي حسي عصب سياتيك كنترل مي‌كند

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير شش هفته تمرين استقامتي بر بيان ژن نوروتروفين5.4 در ريشه‌هاي حسي عصب سياتيك رت‌هاي نر داراي نروپاتي ديابت بود. بدين‌منظور، تعداد 20 سر موش نر ويستار (ده هفته سن، ميانگين وزن 8.4 ± 326.3 گرم) به‌كار گرفته شدند. رت‌ها به‌طور تصادفي به چهار گروه پنج‌تايي، ديابت تمرين‌كرده، گروه ديابت كنترل، گروه سالم تمرين‌كرده و گروه سالم كنترل تقسيم شدند. دو هفته پس از القاي ديابت، پروتكل تمرين استقامتي به‌مدت شش هفته با شدت ملايم (معادل 55-50 درصد اكسيژن مصرفي بيشينه) براي پنج روز در هفته انجام شد. براي سنجش بيان نوروتروفين5.4 از تكنيك ريل تايم استفاده شد. همچنين، براي تجزيه‌وتحليل آماري از آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه نروپاتي ديابت باعث افزايش معنادار بيان ژن نوروتروفين5.4 در ريشه‌هاي حسي عصب سياتيك شد (0.001≥ P). شش هفته تمرين استقامتي نيز باعث افزايش معنادار بيان ژن نوروتروفين5.4 در ريشه‌هاي حسي عصب سياتيك رت‌هاي نر سالم شد (0.05≥ P). همچنين، تمرين ورزشي بيان ژن نوروتروفين5.4، در ريشه هاي حسي عصب سياتيك رت‌هاي داراي نروپاتي ديابت تغيير معناداري نداد (0.938 = P)؛ اما بيان ژن نوروتروفين5.4 گروه ديابت تمرين در مقايسه با گروه ديابت كنترل، كاهش معناداري يافت (0.001≥ P)؛بنابراين، به‌نظر مي‌رسد كه ديابت و شش هفته تمرين استقامتي به‌تنهايي باعث افزايش بيان ژن نوروتروفين5.4 در ريشه‌هاي حسي عصب سياتيك مي‌شود؛ اما در تعامل با يكديگر تأثيرات آن‌ها كاهش مي‌يابد.