تأثير يك ماه تمرينات مرسوم برآمادگي جسماني، تركيب‌بدني واجراي كاتاي قهرمانان بين‌المللي

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير تمرينات مرسوم يك‌ماهه‌ در كاراته شامل تمرينات قدرتي، هوازي و كاتا بر گشتاورهاي فلكشن و اكستنشن ران و زانو، استقامت عضلاني، توان هوازي و بي‌هوازي، تركيب‌بدني و اجراي كاتاي قهرمانان بين‌المللي كاتاي تيمي سه نفرۀ ايران با سابقۀ قهرماني ليگ‌هاي جهاني و آسيا بود. اين كاتاروها با دامنۀ سني 3 ± 31.5 سال، شاخص تودۀ‌بدني 1.5 ± 25.5 كيلوگرم بر مترمربع، چربي بدني 1.5 ± 12.5 درصد در تمرينات يك‌ماهه شامل هشت جلسۀ هوازي، شش جلسۀ قدرتي، شش جلسۀ تكنيك و كاتا و چهار جلسۀ تركيبي (قدرت و هوازي) شركت كردند. از ابزار مختلف آمار توصيفي همچون ميانگين، انحراف معيار و درصد تغييرات فردي و تيمي براي مقايسۀ اطلاعات پيش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. نتايج افزايش قابل‌توجهي را در تمامي گشتاورها نشان داد. همچنين، افزايش قابل‌توجهي در مقادير استقامت عضلاني مرتبط با نيم‌اسكات با وزن بدن (50 درصد)، پرس‌ سينه با 0.8 وزن بدن (19.5 درصد)، بارفيكس (33.5 درصد) و در اجراي كاتا بهبودي از نسبتاً قوي به قوي مشاهده شد؛ بااين‌حال، در مقادير تركيب‌ بدني، توان هوازي (دوي 1600 متر) و توان بي‌هوازي (پرش سارجنت) تغيير چنداني مشاهده نشد. به‌نظر مي‌رسد باوجود مفيدبودن تمرينات مرسوم كاراته، براي اثربخشي بيشتر بايد به نيازهاي فردي، رژيم غذايي مناسب و تمرينات تكميلي توجه ويژه‌اي شود.