طراحي چارچوب مفهومي حكمراني دانش در سازمان‌هاي پروژه محور

lt;span lang= ARSA dir= RTL gt;پتانسيل قابل‌توجه براي بهبود فرايندهاي دانشي و يادگيري در سازمان­هاي پروژه محور از يك‌سو و محدوديت‌هاي خاص اين ساختارها از سوي ديگر، آن­ها را به يكي از الگوهاي ساختاري چالش‌برانگيز در حوزه حكمراني دانش تبديل نموده است؛ اما اين چالش­ها كمتر در رويه­هاي موجود حكمراني دانش موردتوجه قرارگرفته و پژوهش­هاي مرتبط نيز تاكنون اين موضوع را به صورتي همه‌جانبه موردمطالعه قرار نداده­اند. پژوهش حاضر كوشيده است با پيروي از رويكرد آميخته و با بهره­گيري از روش lt;/span gt; lt;span gt;‌ lt;/span gt; lt;span lang= ARSA dir= RTL gt;هاي فراتركيب و دلفي در قالب طرحي اكتشافي، تصويري روشن و جامع از مفهوم حكمراني دانش در سازمان­هاي پروژه محور ارائه نمايد. چارچوب مفهومي پيشنهادي اين پژوهش مشتمل بر 194 عنصر است كه در قالب شش مقوله يا بُعد، 19 نوع يا دسته و 169 جزء يا كد، ساماندهي شده lt;/span gt; lt;span gt;‌ lt;/span gt; lt;span lang= ARSA dir= RTL gt;اند. ابعاد شناسايي‌شده عبارت‌اند از هدف، فرايند، ساختار، سازوكار، بافتار و رويكرد كه هر يك بخشي از چيستي، چرايي و چگونگي حكمراني دانش در سازمان‌هاي پروژه محور را تبيين مي­نمايند. چارچوب مذكور مبنايي براي درك جوانب مختلف حكمراني دانش در سازمان‌هاي پروژه محور ايجاد نموده و با لحاظ نمودن چالش‌هاي پيش روي ساختارهاي پروژه‌اي در حوزه فرايندهاي دانشي، بستري براي طراحي و پياده‌سازي راهكارهاي مؤثر حكمراني دانش در اين‌گونه سازمان‌ها فراهم مي‌نمايد. lt;/span gt;